Korzyści z leczenia lenalidomidem z rytuksymabem chorych na chłoniaka grudkowego
Autor: Marta Koblańska
Data: 20.07.2017
Źródło: ASCO 2017/KS
W badaniu klinicznym MAGNIFY stwierdzono, że leczenie indukcyjne lenalidomidem w skojarzeniu z rytuksymabem (R2), a następnie leczenie podtrzymujące wykazuje aktywność i dobry profil bezpieczeństwa u chorych na chłoniaka grudkowego wykazujących podwójna oporność oraz po wczesnym nawrocie po ustaleniu rozpoznania.
W trakcie tegorocznego kongresu ASCO w Chicago przedstawiono wyniki dotyczące całkowitego odsetka odpowiedzi, wynoszącego 45% lub więcej u chorych zakwalifikowanych do badania. Najczęstszymi działaniami niepożądanymi 3/4 stopnia były działania hematologiczne, obejmujące neutropenię, leukopenię, małopłytkowość i limfopenię.
MAGNIFY jest prowadzonym obecnie wieloośrodkowym, otwartym badaniem klinicznym fazy IIIb, do którego włączono chorych na chłoniaka nieziarniczego (non-Hodgkin lymphoma, NHL) z nawrotem lub opornością na leczenie, w tym chorych na chłoniaka grudkowego stopnia 1–3b lub z transformacją. Chorzy otrzymali 12 cykli R2, a chorzy ze stabilizacją choroby lub lepszą odpowiedzią byli przydzielani losowo (1:1) do grupy otrzymującej w ramach leczenia podtrzymującego R2 lub sam rytuksymab.
Pierwszorzędowym punktem końcowym było przeżycie wolne od progresji choroby (progression-free survival, PFS). W przedstawionej analizie skoncentrowano sie na chorych z podwójną opornością, zarówno na rytuksymab (w monoterapii oraz skojarzeniu) jak i na lek alkilujący. Szczególnie analizowano chorych z wczesnym nawrotem, czyli chorych, u których doszło do progresji lub nawrotu choroby w ciągu 2 lat od pierwszego rozpoznania.
Badacze przedstawili wyniki dla 234 chorych (160 na chłoniaka grudkowego, 52 chorych z wczesnym nawrotem i 50 z podwójną opornością). Mediana liczby wcześniejszych linii leczenia dla wszystkich chorych wyniosła 2 (zakres: 0–9). W grupie chorych z wczesnym nawrotem mediana liczby wcześniejszych linii leczenia wyniosła 3 (zakres: 1–8), a u chorych z podwójną opornością 2 (zakres: 1–5). Spośród 52 chorych z wczesnym nawrotem 39 otrzymywało rytuksymab z chemioterapią w pierwszej linii, a 13 chorych sam rytuksymab.
Stwierdzono, że spośród 160 chorych na chłoniaka grudkowego 70% wykazywało PFS po roku. W grupie chorych z podwójną opornością odsetek ten wyniósł 65%, a u chorych wczesnym nawrotem 49%. 1-roczne PFS było podobne w podgrupach chorych otrzymujących w 1. linii rytuksymab z chemioterapią oraz leczenie pierwszej linii bez rytuksymabu.
Najczęstsze działania niepożądane u chorych z podwójna opornością i wczesnym nawrotem obejmowały neutropenię (odpowiednio 42% i 37%), leukopenię (8% i 10%), małopłytkowość (8% i 4%) oraz limfopenię (6% i 4%). Inne działania niepożądane 4. stopnia obejmowały gorączkę neutropeniczną (4% i 4%) oraz zakrzepicę (2% i 0%).
MAGNIFY jest prowadzonym obecnie wieloośrodkowym, otwartym badaniem klinicznym fazy IIIb, do którego włączono chorych na chłoniaka nieziarniczego (non-Hodgkin lymphoma, NHL) z nawrotem lub opornością na leczenie, w tym chorych na chłoniaka grudkowego stopnia 1–3b lub z transformacją. Chorzy otrzymali 12 cykli R2, a chorzy ze stabilizacją choroby lub lepszą odpowiedzią byli przydzielani losowo (1:1) do grupy otrzymującej w ramach leczenia podtrzymującego R2 lub sam rytuksymab.
Pierwszorzędowym punktem końcowym było przeżycie wolne od progresji choroby (progression-free survival, PFS). W przedstawionej analizie skoncentrowano sie na chorych z podwójną opornością, zarówno na rytuksymab (w monoterapii oraz skojarzeniu) jak i na lek alkilujący. Szczególnie analizowano chorych z wczesnym nawrotem, czyli chorych, u których doszło do progresji lub nawrotu choroby w ciągu 2 lat od pierwszego rozpoznania.
Badacze przedstawili wyniki dla 234 chorych (160 na chłoniaka grudkowego, 52 chorych z wczesnym nawrotem i 50 z podwójną opornością). Mediana liczby wcześniejszych linii leczenia dla wszystkich chorych wyniosła 2 (zakres: 0–9). W grupie chorych z wczesnym nawrotem mediana liczby wcześniejszych linii leczenia wyniosła 3 (zakres: 1–8), a u chorych z podwójną opornością 2 (zakres: 1–5). Spośród 52 chorych z wczesnym nawrotem 39 otrzymywało rytuksymab z chemioterapią w pierwszej linii, a 13 chorych sam rytuksymab.
Stwierdzono, że spośród 160 chorych na chłoniaka grudkowego 70% wykazywało PFS po roku. W grupie chorych z podwójną opornością odsetek ten wyniósł 65%, a u chorych wczesnym nawrotem 49%. 1-roczne PFS było podobne w podgrupach chorych otrzymujących w 1. linii rytuksymab z chemioterapią oraz leczenie pierwszej linii bez rytuksymabu.
Najczęstsze działania niepożądane u chorych z podwójna opornością i wczesnym nawrotem obejmowały neutropenię (odpowiednio 42% i 37%), leukopenię (8% i 10%), małopłytkowość (8% i 4%) oraz limfopenię (6% i 4%). Inne działania niepożądane 4. stopnia obejmowały gorączkę neutropeniczną (4% i 4%) oraz zakrzepicę (2% i 0%).
