Pembrolizumab u chorych na zaawansowanego raka płuca

Wyniki badania KEYNOTE – 001 wykazały, że inhibitor programowanej śmierci komórki (PD-1) pembrlizumab pozwala na uzyskanie odsetka odpowiedzi wynoszącego 45% u chorych na zaawansowanego raka płuca

Na konferencji AACR (ang. American Association for Cancer Researsc) przedstawiono wyniki leczenia chorych na zaawansowanego raka płuca pembrolizumabem, lekiem dotychczas zarejestrowanym do leczenia czerniaka i badanym w wielu innych typach nowotworów. W badaniu KEYNOTE-001 pembrolizumab (w dawce 2 mg/kg lub 10 mg/kg co 3 tygodnie lub 10 mg/kg co 2 tygodnie) podawano 495 chorym na zaawansowanego niedrobnokomórkowego raka płuca do progresji choroby, zgonu, wycofania z badania lub wystąpienia nietolerowalnej toksyczności. Ogółem nie wykazano różnic w skuteczności i bezpieczeństwie różnych dawek, dlatego w dalszych badaniach pembrolizumab będzie stosowany w dawce 2 mg/kg co 3 tygodnie. Działania niepożądane leku poddawały się leczeniu, a najczęściej odnotowywano zmęczenie, świąd skóry i zmniejszenie apetytu. Działania niepożądane stopnia 3. lub wyższego odnotowano u 47 (9,5%) chorych, a część z tych działań wiązano ze stosowaną chemioterapią. U 9 chorych (1,8%) doszło do zapalenia płuc stopnia 3. lub wyższego, a jeden chory zmarł. Inne działania niepożądane związane z reakcją immunologiczną obejmowały reakcje związane z infuzją leku oraz niedoczynność tarczycy. Całkowity odsetek odpowiedzi (ang. overall response rate, ORR) w całej kohorcie wyniósł 19,4% (95% CI 16,0-23,2), bez wyraźnych różnic w zależności od wcześniejszego leczenia. Mediana czasu trwania odpowiedzi przekroczyła 1 rok u wszystkich chorych, którzy odpowiedzieli na leczenie niezależnie od stopnia ekspresji PD-L1. Mediana czasu trwania odpowiedzi wyniosła 10,4 miesiąca u wcześniej leczonych chorych i 23,3 miesiąca u wcześniej nieleczonych. Mediana przeżycia wolnego od progresji choroby wyniosła 3,7 miesiąca (95% CI 2,9-4,1 miesiąca) dla wszystkich chorych , 3,0 miesiące (95% CI 2,2-4,0) dla wcześniej leczonych chorych i 6,0 miesięcy (95% CI 4,1-8,6) u wcześniej nieleczonych chorych. Odpowiednie wartości mediany przeżycia całkowitego wyniosły 12 miesięcy (93-14,7), 9,3 miesiąca (8,4-12,4) i 16,2 miesiąca (16,2-do wartości nieosiągniętej). Ważną częścią badania była próba określenia biomarkera odpowiedzi. Przy użyciu prototypowego testu immunohistochemicznego określającego ekspresję PD-L1 opracowanego specjalnie do tego badania wykazano, że ekspresja PD-L1 w przynajmniej 50% komórek nowotworowych z największym prawdopodobieństwem wskazuje na możliwość odpowiedzi na pembrolizumab. Mediana przeżycia wolnego od progresji choroby u chorych wykazujących ekspresję PD-L1 w co najmniej 50% komórek wyniosła 6,3 miesiąca (95% CI 2,9-12,5 miesiąca) w porównaniu z 3,3 miesiąca (95% CI 2,1-4,1) i 2,3 miesiąca (2,1-4,0) u chorych z ekspresją PD-L1 wynoszącą odpowiednio 1-49% i poniżej 1%. Dotychczas nie osiągnięto mediany przeżycia całkowitego u chorych z ekspresją PDL1 w co najmniej 50% komórek niezależnie od wcześniejszego leczenia. Badacze podkreślili, że prezentowane badanie ma niezwykle istotne znaczenie wskazując na możliwość zastosowania immunoterapii u chorych na raka płuca. Innowacyjnym elementem jest wykorzystanie ekspresji PD-L1 jako biomarkera odpowiedzi.