Częstość występowania oraz rokowanie związane z nefropatią toczniową

John Hanly i wsp. zaprojektowali badanie mające na celu określenie częstości występowania nefropatii toczniowej oraz rokowania z nią związanego. Wyniki badania opublikowano na łamach czasopisma Rheumatology.

Badaniem objęto 1827 pacjentów z rozpoznanym w czasie ostatnich 15 miesięcy toczniem rumieniowatym układowym, spośród czego 89% stanowiły kobiety. Średnia wieku w grupie badanej wyniosła 35.1 lat, podczas gdy średni czas obserwacji pacjentów wyniósł 4.6 lat. Nefropatię toczniową rozpoznano u 700 (38.3%) pacjentów z grupy badanej. U 566/700 (80.9%) osób z tej grupy nefropatia toczniowa obecna była w chwili rozpoczęcia badania, podczas gdy u 134/700 (19.1%) osób rozwinęła się w czasie obserwacji. Pacjenci z nefropatią toczniową, w porównaniu z tymi bez tego powikłania, byli istotnie młodsi oraz częściej byli to mężczyźni.
Oszacowana 10-letnia zachorowalność na schyłkową niewydolność nerek wyniosła 4.3% (95% CI: 2.8%, 5.8%) dla całej grupy pacjentów z SLE oraz 10.1% (95% CI: 6.6%, 13.6%) w podgrupie pacjentów z nefropatią toczniową. Dodatkowo pacjenci z nefropatią toczniową mieli istotnie wyższe ryzyko zgonu (HR = 2.98, 95% CI: 1.48, 5.99; P = 0.002), a w przypadku eGFR <30 ml/min posiadali oni ponadto istotnie niższą jakość życia, w porównaniu z osobami bez tego powikłania. Innym obserwowanym w tej podgrupie czynnikiem korelującym z istotnym pogorszeniem jakości życia była proteinuria.
Podsumowując, nefropatia toczniowa dotyczy około 38.3% pacjentów z toczniem rumieniowatym układowym i powiązana jest z wyższym ryzykiem wystąpienia schyłkowej niewydolności nerek oraz zgonu