Czy warto wykonywać MR kręgosłupa u chorych z wczesną spondyloartropatią osiową?

Kryteria ASAS dla spondyloartropatii osiowej obejmują m.in. aktywny stan zapalny w zakresie stawów krzyżowo-biodrowych. We wczesnej fazie choroby preferowaną metodą obrazowania stawów krzyżowo-biodrowych jest rezonans magnetyczny. Grupa badaczy przeprowadziła badanie, w którym postanowili sprawdzić czy wykonanie rezonansu stawów krzyżowo-biodrowych (MRskb) wraz z MR kręgosłupa w porównaniu z wykonaniem wyłącznie MRskb będzie miało wpływ na wartość diagnostyczną kryteriów ASAS dla spondyloartropatii osiowej.

Grupę badaną stanowiło 130 osób poniżej 50 r. ż. z bólem zapalnym krzyża, a grupę kontrolną 20 zdrowych osób. Grupa badana została podzielona na dwie podgrupy: A- chorzy kierowani do reumatologa przez lekarzy rodzinnych z powodu bólu krzyża celem dalszej diagnostyki oraz B- chorzy kierowani do reumatologa z Poradni Okulistycznej z rozpoznaniem ostrego zapalenia błony naczyniowej oka oraz bólu krzyża. Po wykonaniu badania fizykalnego i radiogramu miednicy stwierdzono u 50 osób spondyloartropatię nie-radiologiczną (wczesną), u 20 zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa, a u 47- niespecyficzne bóle krzyża.

W oparciu o badanie MRskb i kręgosłupa spondyloartropatię osiową rozpoznano u większego odsetka chorych (odpowiednio w grupie A o 15,8%, w grupie B o 24,2%) w porównaniu z diagnozą stawianą na podstawie MR skb. Jednakże wśród pacjentów z niespecyficznym bólem krzyża w podgrupie A u 26,8%, w podgrupie B u 11,4%, a w grupie kontrolnej u 17,5% osób wynik badania MRskb był negatywny, jednak po uwzględnieniu MR kręgosłupa błędnie następowała klasyfikacja pacjenta do chorych ze spondyloartropatią osiową. Najczęstszymi zmianami opisywanymi w MR, które przyczyniały się do błędnych rozpoznań był obrzęk szpiku w narożnikach kręgów oraz złogi tłuszczu w narożnikach kręgów.

Przeprowadzony eksperyment wskazuje, iż badanie MR kręgosłupa może być pomocne w diagnostyce wczesnej tzw.nie-radiologicznej spondyloartropatii osiowej.