Leków z programu lekowego nie można przenieść do apteki
Autor: Andrzej Kordas
Data: 03.09.2015
Źródło: Dziennik Gazeta Prawna, Marta Koblańska
Trwa spór między resortem zdrowia a pacjentami reumatycznymi o możliwość dostępu do leków biologicznych nie tylko w szpitalach, ale także w domu chorego. Jeden z pacjentów cierpiący na sztywniejące zapalenie stawów domagał się terapii w domu, a została ona przerwana. Sprawie przygląda się prokuratura. Resort zdrowia argumentuje, że kontrole hospitalizacji prowadzone przez NFZ nie wykazały nieprawidłowości.
Jak podaje Dziennik Gazeta Prawna, placówka medyczna argumentuje, ze leczenie zostało przerwane, ponieważ było nieskuteczne. Jednak prokuratura bada, czy nie doszło do sfałszowania dokumentacji medycznej pacjenta, który od 4 lat walczył ze szpitalem, aby mógł kupować leki w aptece i przyjmować je w domu a nie w szpitalu.
– Tak jest w większości państw Europy Zachodniej, m.in. w Wielkiej Brytanii, we Francji, w Niemczech – przyznaje konsultant krajowy w dziedzinie reumatologii prof. Witold Tłustochowicz, cytowany przez gazetę. Tłumaczy, że w przypadku leków podawanych podskórnie nie ma zagrożenia, które wymagałoby pobytu w szpitalu. Pacjenci mogą spokojnie kupować je na własną rękę w aptece na receptę przepisaną przez lekarza reumatologa w rejonie.
Obecnie, aby otrzymać lek, muszą co miesiąc, ewentualnie raz na trzy miesiące, przyjeżdżać do szpitala. Dla większości oznacza to dojazd do innego miasta, zwolnienia z pracy, a nawet przeprowadzkę.
Jak podaje DGP, paradoks polega na tym, że leczenie chorych w szpitalu jest nie tylko niewygodne dla chorych, ale także drogie dla państwa. Za podanie w szpitalu placówka otrzymuje od NFZ 1,4 tys. zł plus refundację leków. Gdyby chory kupował lek sam w aptece, wystarczyłaby refundacja samych preparatów. Koszt kontroli lekarskich wynosiłby na kwartał 102 zł.
Resort zdrowia postanowił wyjaśnić prowadzoną politykę.
Tłumaczy, że leki biologiczne stosowane w leczeniu chorób reumatycznych są refundowane tylko w ramach programów lekowych. Przepisy ustawy o refundacji nie pozwalają „przenosić leków” z nadanej im kategorii refundacyjnej do innej (w tym przypadku z „dostępny w ramach programu lekowego” do „dostępny w aptece na podstawie recepty lekarskiej”). W związku z tym leki biologiczne będą mogły być dostępne w aptece, jeśli producent złoży wniosek o objęcie ich refundacją i określi w nim odpowiednie warunki refundacji (inne niż dotychczas).
Ministerstwo argumentuje, że duży wpływ na refundację leków biologicznych wyłącznie w ramach programów lekowych mają również ich bardzo wysokie koszty: ok. 27 000 zł za roczną terapię infliksymabem; ok. 55 000 zł za roczną terapię podskórnie stosowanymi inhibitorami TNF alfa; ok. 52 000 zł za roczną terapię tocilizumabem.
- Koszty tych terapii są kilkukrotnie większe niż wydatki na leki refundowane dostępne w aptece – pisze resort. - Dlatego – aby zapobiec nadużyciom i niekontrolowanym wydatkom Narodowego Funduszu Zdrowia – powołano Zespół Koordynacyjny ds. Leczenia Biologicznego w Chorobach Reumatycznych. Weryfikuje on m.in., czy pacjenci spełniają kryteria udziału w programach lekowych i czy stosowana u nich terapia przynosi efekty. Dzięki temu programy lekowe zapewniają skuteczny nadzór nad środkami finansowymi, które NFZ przeznacza na leczenie biologiczne.
- Odnosząc się do kwestii rzekomych „przymusowych hospitalizacji” związanych z terapią w ramach programu lekowego, uprzejmie informujemy, że w związku ze skargami pacjentów na niepotrzebne – z ich punktu widzenia – hospitalizacje NFZ przeprowadził kontrolę w placówkach, których te skargi dotyczyły. Wyniki kontroli nie wykazały żadnych nieprawidłowości – pisze resort.
Mimo to – mając na względzie uwagi pacjentów – aby zmniejszyć ryzyko niepotrzebnej hospitalizacji, NFZ wprowadził zmiany w zarządzeniu Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia w sprawie określenia warunków zawierania i realizacji umów w rodzaju leczenie szpitalne w zakresie programy zdrowotne (lekowe) oraz zarządzeniu w sprawie określenia warunków zawierania i realizacji umów w rodzaju: leczenie szpitalne. Na mocy nowych przepisów od 1 stycznia 2015 r. szpitale nie mogą rozliczać hospitalizacji związanej z leczeniem pacjentów w ramach reumatoidalnych programów lekowych.
– Tak jest w większości państw Europy Zachodniej, m.in. w Wielkiej Brytanii, we Francji, w Niemczech – przyznaje konsultant krajowy w dziedzinie reumatologii prof. Witold Tłustochowicz, cytowany przez gazetę. Tłumaczy, że w przypadku leków podawanych podskórnie nie ma zagrożenia, które wymagałoby pobytu w szpitalu. Pacjenci mogą spokojnie kupować je na własną rękę w aptece na receptę przepisaną przez lekarza reumatologa w rejonie.
Obecnie, aby otrzymać lek, muszą co miesiąc, ewentualnie raz na trzy miesiące, przyjeżdżać do szpitala. Dla większości oznacza to dojazd do innego miasta, zwolnienia z pracy, a nawet przeprowadzkę.
Jak podaje DGP, paradoks polega na tym, że leczenie chorych w szpitalu jest nie tylko niewygodne dla chorych, ale także drogie dla państwa. Za podanie w szpitalu placówka otrzymuje od NFZ 1,4 tys. zł plus refundację leków. Gdyby chory kupował lek sam w aptece, wystarczyłaby refundacja samych preparatów. Koszt kontroli lekarskich wynosiłby na kwartał 102 zł.
Resort zdrowia postanowił wyjaśnić prowadzoną politykę.
Tłumaczy, że leki biologiczne stosowane w leczeniu chorób reumatycznych są refundowane tylko w ramach programów lekowych. Przepisy ustawy o refundacji nie pozwalają „przenosić leków” z nadanej im kategorii refundacyjnej do innej (w tym przypadku z „dostępny w ramach programu lekowego” do „dostępny w aptece na podstawie recepty lekarskiej”). W związku z tym leki biologiczne będą mogły być dostępne w aptece, jeśli producent złoży wniosek o objęcie ich refundacją i określi w nim odpowiednie warunki refundacji (inne niż dotychczas).
Ministerstwo argumentuje, że duży wpływ na refundację leków biologicznych wyłącznie w ramach programów lekowych mają również ich bardzo wysokie koszty: ok. 27 000 zł za roczną terapię infliksymabem; ok. 55 000 zł za roczną terapię podskórnie stosowanymi inhibitorami TNF alfa; ok. 52 000 zł za roczną terapię tocilizumabem.
- Koszty tych terapii są kilkukrotnie większe niż wydatki na leki refundowane dostępne w aptece – pisze resort. - Dlatego – aby zapobiec nadużyciom i niekontrolowanym wydatkom Narodowego Funduszu Zdrowia – powołano Zespół Koordynacyjny ds. Leczenia Biologicznego w Chorobach Reumatycznych. Weryfikuje on m.in., czy pacjenci spełniają kryteria udziału w programach lekowych i czy stosowana u nich terapia przynosi efekty. Dzięki temu programy lekowe zapewniają skuteczny nadzór nad środkami finansowymi, które NFZ przeznacza na leczenie biologiczne.
- Odnosząc się do kwestii rzekomych „przymusowych hospitalizacji” związanych z terapią w ramach programu lekowego, uprzejmie informujemy, że w związku ze skargami pacjentów na niepotrzebne – z ich punktu widzenia – hospitalizacje NFZ przeprowadził kontrolę w placówkach, których te skargi dotyczyły. Wyniki kontroli nie wykazały żadnych nieprawidłowości – pisze resort.
Mimo to – mając na względzie uwagi pacjentów – aby zmniejszyć ryzyko niepotrzebnej hospitalizacji, NFZ wprowadził zmiany w zarządzeniu Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia w sprawie określenia warunków zawierania i realizacji umów w rodzaju leczenie szpitalne w zakresie programy zdrowotne (lekowe) oraz zarządzeniu w sprawie określenia warunków zawierania i realizacji umów w rodzaju: leczenie szpitalne. Na mocy nowych przepisów od 1 stycznia 2015 r. szpitale nie mogą rozliczać hospitalizacji związanej z leczeniem pacjentów w ramach reumatoidalnych programów lekowych.
