Rola pomiarów średnicy kapilar naczyniowych w badaniu kapilaroskopowym wałów paznokciowych
Autor: Aleksandra Lang
Data: 08.06.2016
Źródło: : Quantitative Alterations of Capillary Diameter Have a Predictive Value for Development of the Capillaroscopic Systemic Sclerosis Pattern. Trombetta AC, Smith V, Pizzorni C, Meroni M, Paolino S, Cariti C, Ruaro B, Sulli A, Cutolo M. J Rheumatol. 2016 Mar
Kapilaroskopia wałów paznokciowych należy do standardu postępowania diagnostycznego u osób z objawem Raynauda. Objaw Raynauda występuje u około 5% zdrowych osób i u około 85% chorych z różnymi chorobami układowymi tkanki łącznej. Wczesna diagnostyka chorób reumatycznych ma istotne znaczenie dla uzyskania dobrych efektów terapii.
Celem badania było dokonanie pomiarów światła pętli naczyniowych ocenianych w trakcie wykonywania kapilaroskopii u osób z objawem Raynauda. Następnie porównywano uzyskane wartości w grupie osób z pierwotnym objawem Raynauda oraz osób, u których ostatecznie postawiono rozpoznanie twardziny układowej.
W trakcie badania kapilaroskopowego wykonano 6112 zdjęć u 191 osób z objawem Raynauda. Średni czas jaki upłynął od pierwszego badania do badania kontrolnego wynosił 42.77±35.80 miesięcy. U 48 osób stwierdzono zespół Raynauda związany z twardziną układową. Podczas 1 badania u każdej osoby wykonano 16 zdjęć, pomiaru światła kapilary dokonywano w miejscu najszerszym w różnych lokalizacjach: w zakresie ramienia żylnego, tętniczego lub szczytu.
Nie wykazano istotności statystycznej dla pomiarów światła naczynia na szczycie pętli (choć wyraźna była tendencja do wyższej wartości w grupie z twardziną układową), natomiast stwierdzono różnice wartości przy pomiarach ramienia żylnego i tętniczego. Wyznaczono wartość progową dla szerokości kapilar naczyniowych, która wyniosła 30µm. Rozwinięcia twardziny układowej przy średniej szerokości naczynia ≤30µm było bardzo mało prawdopodobne (negatywna wartość predykcyjna 0,92). Natomiast pozytywna wartość predykcyjna dla tej wielkości jest stosunkowo niska dlatego zaleca się by w ocenie obrazu uwzględnić różne parametry w tym min. obecność innych zmian typowych dla mikroangiopatii twardzinowej (np. wynaczynienia, obszary awaskularne i inne).
W trakcie badania kapilaroskopowego wykonano 6112 zdjęć u 191 osób z objawem Raynauda. Średni czas jaki upłynął od pierwszego badania do badania kontrolnego wynosił 42.77±35.80 miesięcy. U 48 osób stwierdzono zespół Raynauda związany z twardziną układową. Podczas 1 badania u każdej osoby wykonano 16 zdjęć, pomiaru światła kapilary dokonywano w miejscu najszerszym w różnych lokalizacjach: w zakresie ramienia żylnego, tętniczego lub szczytu.
Nie wykazano istotności statystycznej dla pomiarów światła naczynia na szczycie pętli (choć wyraźna była tendencja do wyższej wartości w grupie z twardziną układową), natomiast stwierdzono różnice wartości przy pomiarach ramienia żylnego i tętniczego. Wyznaczono wartość progową dla szerokości kapilar naczyniowych, która wyniosła 30µm. Rozwinięcia twardziny układowej przy średniej szerokości naczynia ≤30µm było bardzo mało prawdopodobne (negatywna wartość predykcyjna 0,92). Natomiast pozytywna wartość predykcyjna dla tej wielkości jest stosunkowo niska dlatego zaleca się by w ocenie obrazu uwzględnić różne parametry w tym min. obecność innych zmian typowych dla mikroangiopatii twardzinowej (np. wynaczynienia, obszary awaskularne i inne).
