eISSN: 2081-2833
ISSN: 2081-0016
Medycyna Paliatywna/Palliative Medicine
Bieżący numer Archiwum Artykuły zaakceptowane O czasopiśmie Rada naukowa Bazy indeksacyjne Prenumerata Kontakt Zasady publikacji prac Standardy etyczne i procedury
Panel Redakcyjny
Zgłaszanie i recenzowanie prac online
NOWOŚĆ
Portal dla onkologów!
www.eonkologia.pl
2/2011
vol. 3
 
Poleć ten artykuł:
Udostępnij:
streszczenie artykułu:
Komunikat

Historia Hospicjum Miejskiego w Płocku 1987–2010

Magdalena Kwiatkowska

Medycyna Paliatywna 2011; 2: 101–103
Data publikacji online: 2011/07/12
Pełna treść artykułu Pobierz cytowanie
 
Propagatorką ruchu hospicyjnego w Płocku była dr n. med. Grażyna Przybylska-Wendt, specjalista w dziedzinie anestezjologii i medycyny sądowej. Z jej inicjatywy w 2. połowie lat 80. ubiegłego wieku powstała poradnia przeciwbólowa, do której trafiali pacjenci z chorobą nowotworową. Pani doktor Wendt wspomina, że pracując w tej poradni z ciężko chorymi, zaobserwowała, iż pacjenci często są zbyt słabi, aby do niej dotrzeć. Ponieważ nie chciała ich zostawić w bólu, zaczęła odwiedzać chorych w domach. Podczas jednego z kursów na temat zwalczania bólu zetknęła się z grupami hospicyjnymi działającymi w Gdańsku i Poznaniu. Postanowiła wtedy sama poprowadzić taką grupę w Płocku.

Z pomocą przyszedł Kościół katolicki. W 1987 r. podczas mszy odprawianych w płockiej katedrze pojawiły się ogłoszenia, że dr Przybylska-Wendt tworzy grupę hospicyjną i zachęca do współpracy. Zarówno pierwsze, jak i kolejne spotkania odbyły się w sali katechetycznej przy plebanii katedralnej. Początkowo zgłosiło się 30 osób, z których pozostało 15. Osoby te miały w przyszłości odegrać znaczącą rolę w rozwoju ruchu hospicyjnego w Płocku. Byli to: Wanda Czekaj, Wanda Jakubowska, Urszula Korga, Tomasz Korga, Teresa Sobczak, Teresa Wrońska i Maria Żurowska.

Tak powstała Płocka Grupa Hospicyjna. Początkowo jej zadaniem nie było świadczenie usług medycznych. Jako wolontariusze osoby te odwiedzały chorych w ich domach, służąc pomocą i przynosząc otuchę. Grupa Hospicyjna nie działała w sposób zinstytucjonalizowany, łączyła jedynie ludzi dobrej woli.

Dzięki zabiegom wolontariuszy Urząd Miasta Płocka w 1993 r. przyznał Grupie lokal przy ul. Bielskiej 19, który stał się jej siedzibą. W tym samym roku dołączyli wolontariusze związani z medycyną: lekarz Czesław Hajduk, pielęgniarki – Anna Wilczyńska i Barbara Grabarczyk.

W 1994 r. powstał Komitet Założycielski, który doprowadził do rejestracji Stowarzyszenia Hospicyjno-Paliatywnego „Hospicjum Płockie pod wezwaniem Błogosławionej Urszuli Ledóchowskiej” 18 kwietnia 1994 r. W skład Komitetu Założycielskiego weszli: Wanda Czekaj, Barbara Grabarczyk, Czesław Hajduk, Barbara Haponik, Krystyna Jakubowska, ks. Teofil Kapuściński, Urszula Korga, Tomasz Korga, Lidia Kruszyńska, Grażyna Przybylska-Wendt, Teresa Sobczak, Anna Wilczyńska, Teresa Wrońska i Maria Żurowska.

Patronką Hospicjum została błogosławiona (obecnie święta) Urszula Ledóchowska, założycielka zakonu urszulanek szarych,...


Pełna treść artykułu...
© 2024 Termedia Sp. z o.o.
Developed by Bentus.