Leiszmanioza śluzówkowo-skórna: postać toczniowa

Wprowadzenie
Leiszmanioza jest chorobą pasożytniczą wywołaną przez różne gatunki wewnątrzkomórkowych pierwotniaków z rodzaju Leishmania, przenoszoną przez ukąszenie zakażonej samicy muchówki. Choroba może mieć różne obrazy kliniczne, w tym objawy skórne.

Cel pracy
Opis przypadku postaci toczniowej leiszmaniozy skórno-śluzówkowej u pacjenta z Etiopii.

Opis przypadku
Mężczyzna 17-letni bez istotnej przeszłości chorobowej zgłosił się ze zmianami grudkowymi, blaszkowymi oraz owrzodzeniami zlokalizowanymi w centralnej części twarzy, które pojawiły się około roku wcześniej. Wykonano wymaz metodą odciskową z następczym barwieniem metodą Giemsy, co uwidoczniło obecność amastygotów w monocytach i macierzy zewnątrzkomórkowej. Na podstawie obrazu klinicznego oraz badania mikroskopowego ustalono rozpoznanie postaci toczniowej leiszmaniozy śluzówkowo-skórnej. W leczeniu zastosowano antymonian N-metyloglukaminy i uzyskano ustąpienie zmian skórnych.

Wnioski
Leiszmanioza śluzówkowo-skórna, także w odmianie toczniowej, stanowi ważną jednostkę chorobową w rejonach endemicznych. Terapia pochodnymi antymonu może przynosić korzyści pacjentom z tym schorzeniem.



Introduction
Leishmaniasis is a parasitic infection caused by different species of the intracellular protozoan Leishmania and transmitted through the bite of an infected female sand fly. It occurs in various clinical forms, including cutaneous manifestations.

Objective
To present a case of lupoid mucocutaneous leishmaniasis in a patient from Ethiopia.

Case Report
A 17-year-old man with no significant medical history presented with papular, plaque and ulcerative lesions in the central region of face that had been present for one year. A smear followed by Giemsa stain revealed the presence of amastigotes in monocytes and extracellular matrix. Based on the clinical manifestation and microscopic examination, the diagnosis of mucocutaneous leishmaniasis was established. The treatment was based on N-methylglucamine antimoniate, with subsequent resolution of skin lesions.

Conclusions
Mucocutaneous leishmaniasis, including the lupoid subtype, is an important clinical entity in endemic areas. Treatment with antimony derivatives may be beneficial in affected subjects.