Nagłe zatrzymanie krążenia w wyniku urazowego rozwarstwienia tętnicy wieńcowej. Opis przypadku

Szanowny Panie Redaktorze,
tępe urazy klatki piersiowej mogą powodować szereg zagrażających życiu powikłań ze strony układu krążenia, takich jak zawał mięśnia sercowego, pęknięcie miokardium, stłuczenie serca [1] czy zaburzenia przewodzenia i zaburzenia rytmu [2]. Sporadycznym, ale niebezpiecznym dla życia poszkodowanego powikłaniem jest rozwarstwienie tętnic wieńcowych. W takim przypadku zawał mięśnia sercowego spowodowany jest mechanicznym uszkodzeniem ściany tętnicy wieńcowej, które może prowadzić do jej rozwarstwienia i/lub wykrzepiania w jej świetle [3].
Pacjent, 24 lata, został przyjęty na oddział ratunkowy w celu leczenia obrażeń doznanych w wyniku wypadku komunikacyjnego. Poszkodowany był kierowcą samochodu osobowego, który przy dużej prędkości uległ kolizji z koparką. Przy przyjęciu chory był przytomny, podsypiający, niewydolny oddechowo (tabela 1). Konieczna była intubacja oraz zastosowanie wentylacji mechanicznej. W badaniu urazowym stwierdzono liczne otarcia skóry głowy, klatki piersiowej i brzucha oraz rany tłuczone obu podudzi. Wykonano badanie tomografii komputerowej (TK) w protokole politrauma, w którym stwierdzono obrzęk mózgowia, obustronne złamania żeber oraz stłuczenie miąższu płuc. W trakcie diagnostyki zarejestrowano znaczne przyspieszenie akcji serca (157 min-1). Wykonano EKG oraz oznaczono stężenie markerów martwicy mięśnia sercowego: • hsTnI (high-sensitive troponin I, wysokoczuła troponina I) 2,444 ng mL-1, • CK-MB mass (creatine kinase MB mass, izoenzym kinazy kreatynowej) 7,2 ng mL-1.
W EKG stwierdzono uniesienie odcinków ST w odprowadzeniach II, III, aVF oraz obniżenie odcinków ST w od­prowadzeniach I, aVL i V2–V5. W związku z powyższym zlecono pilną konsultację kardiologa, który wysunął podejrzenie stłuczenia mięśnia sercowego jako najbardziej prawdopodobną przyczynę i potwierdził brak wskazań do diagnostyki inwazyjnej. Po upływie 1 godziny 20 minut od przyjęcia na oddział ratunkowy doszło do nagłego zatrzymania krążenia w mechanizmie migotania komór. Podjęto resuscytację krążeniowo-oddechową i po 10 minutach uzyskano powrót spontanicznego, niewydolnego krążenia wymagającego wlewu noradrenaliny w dawce 0,1 µg kg-1 min-1, który później zwiększono do 0,2 µg kg-1 min-1. Zdecydowano o przeniesieniu pacjenta na oddział intensywnej terapii w celu dalszego leczenia.
Pacjent został przyjęty na oddział intensywnej terapii w stanie ogólnym bardzo ciężkim. Pozostawał niewydolny krążeniowo i oddechowo,...


Pełna treść artykułu...