Nastrój a elastyczne radzenie sobie ze stresem w grupie młodzieży sięgającej po marihuanę

Wprowadzenie: Celem niniejszych badań była ocena nastroju i elastycznego radzenia sobie ze stresem w grupie młodzieży sięgającej i niesięgającej po marihuanę oraz określenie roli nastroju w elastycznym radzeniu sobie ze stresem w tych grupach.

Materiał i metoda: Do badań zakwalifikowano 129 osób (34 dziewczęta i 95 chłopców) w wieku od 16 do 19 lat. Średnia wieku badanej próby wynosiła M = 17,36 (SD = 1,01).W badaniach wykorzystano Przymiotnikową Skalę Nastroju (UMACL) autorstwa Matthewsa, Jonesa i Chamberlaina w polskiej adaptacji Goryńskiej, Skalę Elastycznego Radzenia Sobie ze Stresem (CFS) autorstwa Kato w polskiej adaptacji Basińskiej i wsp. oraz ankietę własną.

Wyniki: Wykazano, że nie występują różnice w zakresie elastycznego radzenia sobie ze stresem między młodzieżą sięgającą i niesięgającą po marihuanę. Takie różnice mają natomiast miejsce w przypadku nastroju – młodzież sięgająca po marihuanę doznawała mniejszej przyjemności i większego pobudzenia napięciowego niż osoby niesięgające po marihuanę. W grupie młodzieży sięgającej po marihuanę stwierdza się brak istotnych statystycznie związków między nastrojem a elastycznym radzeniem sobie ze stresem. Takie związki występują w grupie osób niesięgających po marihuanę. Młodzież, która osiągała wyższe wyniki na podskali tonu hedonistycznego, była bardziej efektywna w elastycznym radzeniu sobie ze stresem. Młodzi ludzie, którzy prezentowali większe pobudzenie na podskali pobudzenia napięciowego (lękotwórczego), w mniejszym zakresie elastycznie radzili sobie ze stresem.

Wnioski: Chociaż liczne badania pokazują, że występują związki pomiędzy strategiami radzenia sobie ze stresem i sięganiem po marihuanę, to wyniki przeprowadzonych badań nie potwierdziły zróżnicowań w elastycznym radzeniu sobie ze stresem między młodzieżą sięgającą i niesięgającą po marihuanę. Związki pomiędzy nastrojem i elastycznym radzeniem sobie wykazano jedynie w grupie młodzieży niesięgającej po marihuanę.

Introduction: The purpose of the study was to assess mood and coping flexibility in group of adolescents using and not using marijuana, and recognise the nature of the relationship between mood and coping flexibility in the above mentioned groups.

Material and methods: A total of 129 persons (34 girls and 95 boys) were included in the study from 16 to 19 years of age. Mean age in the study group was M = 17.36 (SD = 1.01). The following methods were used in the study: UWIST Mood Adjective Checklist (UMACL) by Matthews, Jones and Chamberlain in Polish adaptation by Goryńska, Coping Flexibility Scale (CFS) by Kato in the Polish adaptation by Basińska et al. and socio-demographic questionnaire.

Results: Data analysis show that there are no differences in flexible coping between adolescent users and non-users of marijuana. There are differences between these two groups in mood. Adolescents using marijuana experience low pleasure and more tense arousal than those not using marijuana. In the group of young people using marijuana there isn’t any relationship between mood and coping flexibility. These relationships occur in the group of adolescents not using marijuana. Adolescents who present a higher level on the hedonic tone sub-scale were more effective in flexible coping. Those who present a higher level on the tense arousal sub-scale (anxiety-producing) were less effective in flexible coping.

Conclusions: Although a numerous of researches show relationships between coping strategies and using marijuana, the presented results did not confirm differences in coping flexibility between marijuana-using and non-using adolescents. A relationship between mood and coping flexibility has only been shown in adolescents not using marijuana.