Nowoczesne metody leczenia zespołu lęku uogólnionego – czy postęp technologiczny zastąpi klasyczną psychoterapię?

Cel
Opracowanie ma na celu przybliżenie aktualnej wiedzy z zakresu nowatorskich metod terapii zaburzeń lękowych, w szczególności zespołu lęku uogólnionego.

Poglądy
Obserwowany w ostatnich latach postęp w leczeniu zespołu lęku uogólnionego opiera się w dużej mierze na zastosowaniu nowoczesnych technologii. Pytanie: czy w przyszłości technologia zastąpi psychoterapię prowadzoną metodami konwencjonalnymi, pozostaje wciąż bez jednoznacznej odpowiedzi. Autorki opracowania przedstawiają nowe technologiczne możliwości terapii, ale jednocześnie podają w wątpliwość optymistyczny zachwyt niektórych autorów. Psychiatria i psychologia raczej nie będą funkcjonowały kierowane jedynie czynnikami ekonomicznymi, rosnącymi potrzebami społecznymi oraz niewystarczającymi zasobami kadrowymi, a zaburzenia lękowe uogólnione nie będą stanowiły wyjątku.

Wnioski
Po analizie dostępnej literatury, należy docenić postęp technologiczny w dziedzinie zaburzeń lękowych. Współcześni młodsi pacjenci być może chętniej poddadzą się terapii zespołu lęku uogólnionego z użyciem technik komputerowych. Niemniej procesy terapeutyczne z wykorzystaniem nowoczesnych technologii najprawdopodobniej jeszcze dość długo będą wymagały udziału, monitorowania czy superwizowania przez doświadczonych lekarzy i terapeutów. Oba te zawody nadal pozostają na liście tych, które w najbliższej i odległej przyszłości będą trudne do zastąpienia przez technologię. Dalsze badania, rozwój wiedzy na temat neurobiologicznego podłoża zaburzeń lękowych i postęp technologiczny w zakresie metod stymulacji mózgu pozwolą na zwiększenie skuteczności terapii. Stosowanie tej formy leczenia także będzie wymagało udziału wykwalifikowanego personelu.



Purpose
Current review is designated to present novel therapeutic options in anxiety disorders, especially in generalized anxiety disorder.

Views
Recently we have observed progress in the treatment of generalized anxiety disorder based mainly on advances in modern technology. There is still no definite answer to the question if technology could replace classic psychotherapy in the future. In the current article authors present novel technical opportunities appearing in therapy but at the same time they doubt about some optimistic views in this regard. It would not be possible to conform entirely psychiatry and psychology to economic factors, high society demands and lack of sufficient number of health professionals.

Conclusions
After comprehensive analysis of currently available literature we appreciate technologic advance in anxiety disorders. Younger patients would be probably more prone to use computers in the therapy of generalized anxiety disorder. Nonetheless modern methods of treatment will demand participation, monitoring or supervision of experienced physicians and therapist. This two professions will be difficult to replace with technology in the nearer and further future. Further studies and advances in neurobiology of anxiety disorders and novel technological solutions in brain stimulation will make therapy more effective. This form of treatment also will demand participation of health professionals.