Mirikizumab u pacjentów z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego: badanie kliniczne drugiej fazy

Mirikizumab jest skutecznym środkiem w indukcji remisji u pacjentów z umiarkowanym lub ciężkim przebiegiem wrzodziejącego zapalenie jelita grubego. Jednakże, nadal są potrzebne szczegółowe badania dotyczące ustalenia optymalnej dawki indukującej remisję.

Mirikizumab jest przeciwciałem monoklonalnym działającym na podjednostkę p19 interleukiny 23. W porównaniu z ustekinumabem, przeciwciało jest bardziej specyficzne dla interleukiny 23. Na łamach Gastroenterology ukazały się wyniki badania klinicznego drugiej fazy dotyczące zastosowania mirikizumabu u pacjentów z umiarkowanym lub ciężkim przebiegiem wrzodziejącego zapalenia jelita grubego.

W badaniu zrandomizowano pacjentów do grup: placebo (n=63), mirikizumab w dawce 50 mg (n=63), 200 mg (n=62), lub 600 mg (n=61). W 12 tygodniu leczenia oceniono odpowiedź kliniczną za pomocą punktacji Mayo. Pacjentów u których doszło do odpowiedzi klinicznej, losowo przydzielono do leczenia podtrzymującego: mirikizumab w dawce 200 mg podskórnie co 4 tygodnie w (n=47) lub co 12 tygodni (n=46).

W 12 tygodniu do remisji klinicznej doszło u 15,9% pacjentów otrzymujących 50 mg mirikizumabu (względem placebo: p=0,066), 22,6% otrzymujących 200 mg (p=0,004) oraz u 11,5% otrzymujących 600 mg (p=0,142). W grupie placebo remisję kliniczną uzyskało 4,8% pacjentów. Wśród pacjentów którzy otrzymali terapię podtrzymującą, w 52 tygodniu od randomizacji w remisji pozostało 46,8% pacjentów którzy otrzymywali mirikizumab co 4 tygodnie i 37% którzy otrzymywali lek co 12 tygodni