Profilaktyka antybiotykowa skuteczna w prewencji ZUM u dzieci z refluksem moczowodowym

Dzieci są szczególnie narażone na występowanie refluksu pęcherzowo-moczowodowego m.in. ze względu na nieadekwatną długość błony podśluzowej moczowodu. W przypadku występowania refluksu stopni I-III stosuje się leczenie zachowawcze, którego celem jest prewencja zakażeń. Jednak wartość takiego postępowanie wciąż nie została potwierdzona w badaniami. Trwający dwa lata eksperyment RIVUR (Randomized Intervention for Children With Vesicoureteral Reflux) miał za cel zbadanie skuteczności stosowania trymetoprymu-sulfametoksazolu w zapobieganiu zakażeniom układu moczowego (ZUM) dzieci z refluksem pęcherzowo-moczowodowym. Randomizowano 607 dzieci, które przebyły ZUM. W grupie badanej stosowano trymetoprym-sulfametoksazol, a w grupie kontrolnej placebo. Odsetek dzieci, u których nastąpił nawrót ZUM, wyniósł 13% w grupie badanej i 24% w grupie kontrolnej (ryzyko względne 0.55, 95% przedział ufności 0.38-0.78). Szczególnie dobrą skuteczność profilaktyki w porównaniu z placebo obserwowano u dzieci, u których występowały zaburzenia funkcji pęcherza i jelit (iloraz ryzyka HR = 0.21) i u których pierwsze ZUM przebiegało z gorączką (HR = 0.41). Odporność Escherichia coli na trymetoprym-sulfametoksazol wykazano u 63% dzieci przyjmujących profilaktykę, u których wywołała ona nawrót ZUM. W grupie kontrolnej odsetek ten był równy 19%. Częstość występowania bliznowacenia nerek nie różniła się między grupami (ok. 10%). Autorzy stwierdzili, że profilaktyka antybiotykowa była związana z mniejszą częstością występowania ZUM u dzieci z refluksem pęcherzowo-moczowodowym.