Wybór NLPZ a ryzyko wystąpienia chorób układu krążenia. Racjonalna decyzja w praktyce reumatologicznej

Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) są jedną z najpowszechniej stosowanych grup leków. Z uwagi na mechanizm działania znajdują zastosowanie w terapii szeregu schorzeń o podłożu zapalnym, zwłaszcza chorób układu mięśniowo-szkieletowego. Niektóre preparaty z tej grupy są dostępne bez recepty (tzw. leki OTC), co ogranicza kontrolę nad bezpieczeństwem ich stosowania i może wpływać na ryzyko powikłań sercowo-naczyniowych, ze strony przewodu po- karmowego oraz nerkowych. W okresie ostatnich kilkunastu lat szczególną uwagę zwrócono na ryzyko powikłań sercowo-naczyniowych związanych ze stosowaniem NLPZ. Konsekwencją było wycofanie z rynku niektórych selektywnych inhibitorów COX-2. Wzrost ryzyka powikłań sercowo-naczyniowych związany jest jednak ze stosowaniem wszystkich leków z grupy NLPZ.
Wydaje się, że najmniej takich powikłań wiąże się z przyjmowaniem naproksenu. Wyniki jednego z opublikowanych w ostatnim czasie badań wskazują, że diklofenak (istotnie zwiększający ryzyko incydentów sercowo-naczyniowych) oraz etorikoksyb są lekami szeroko stosowanymi i stanowią ok. 1/3 rynku sprzedaży NLPZ w 15 krajach objętych analizą (m.in. Australia, Wielka Brytania, Nowa Zelandia, Tajwan, Chiny, Singapur, niezależnie od przychodów tych państw) [1]. Dla porównania – udział innych NLPZ w rynku wynosił: naproksen – 9,4%, ibuprofen – 11%, meloksikam – 3,6%.
Uwzględniając wskazania do stosowania NLPZ, obejmujące m.in. przewlekłe procesy zapalne układu kostno-stawowego, mające często charakter uogólnionego procesu zapalnego związanego z przedwczesnym i przyspieszonym rozwojem zmian miażdżycowych i powikłaniami ze strony układu sercowo-naczyniowego – ważne jest świadome, ograniczające ryzyko postępowanie przy wyborze omawianych leków.
Więcej na www.ereumatologia.pl