Wyniki badania HUNT: ryzyko wczesnego zgonu w LADA podobne jak w cukrzycy typu 2

Olsson i wsp. przeprowadzili badanie, którego celem było porównanie zagrożenia przedwczesnym zgonem u pacjentów z cukrzycą autoimmunologiczną ujawniającą się w wieku dorosłym (LADA, latent autoimmune diabetes in adults) i u chorych z cukrzycą typu 2. Analizy objęły dokumentację medyczną 64 264 osób należących do populacji biorącej także udział w badaniu HUNT2 (The Nord-Trøndelag health study). Wystąpienie cukrzycy o podłożu autoimmunologicznym stwierdzono u 208 osób, a cukrzycy typu 2 u 2 425 osób. Za czynnik różnicujący przyjęto obecność przeciwciał przeciw dekarboksylazie kwasu glutaminowego (GAD, glutamic acid decarboxylase). Obserwacje przyczyn zgonów prowadzono przez 14 lat. Odnotowywano występowanie czynników ryzyka metabolicznego, stężenia hemoglobiny glikowanej HbA1c, a także inne czynniki socjo-ekonomiczne mogące wpływać na przyczynę zgonu. Wykazano, że zespół metaboliczny występował częściej w cukrzycy typu 2 (77% względem 55%, p < 0.001). Mimo tego iloraz ryzyka zgonu pacjentów z LADA był zbliżony do odnotowanego w grupie chorych z cukrzycą typu 2 (HR = 1.55). Ilorazy ryzyka zgonu z powodu choroby niedokrwiennej serca i chorób sercowo-naczyniowych również były większe w LADA porównaniu z resztą populacji (odpowiednio HR = 2.39, HR = 1.87). Efekty te powiązano ze zwiększonymi stężeniami HbA1c, ale były one niezależne od nadwagi, zespołu metabolicznego, stylu życia i czynników socjo-ekonomicznych. Autorzy stwierdzili, że pomimo korzystniejszego wyjściowego profilu metabolicznego, śmiertelność pacjentów z cukrzycą autoimmunologiczną ujawniającą się w wieku dorosłym była podobna jak w cukrzycy typu 2. Olsson i wsp. podkreślili, że szczególnie istotne w zapobieganiu przedwczesnym zgonom w cukrzycy o podłożu autoimmunologicznym ujawniającej się w wieku dorosłym jest utrzymywanie optymalnej glikemii.