iStock
Medyk zaszczepiony albo zwolniony
| Tagi: | Kodeks pracy, szczepienie, COVID-19 |
– Niepoddanie się szczepieniu przeciwko COVID-19 przez osoby do tego zobowiązane może skutkować rozwiązaniem stosunku pracy z pracownikiem – informuje Ministerstwo Zdrowia w wykładni opublikowanej na swojej stronie internetowej.
Resort wyjaśnia, jak postępować z niezaszczepionymi pracownikami medycznymi po 1 marca 2022 roku.
Ministerstwo w komunikacie opublikowanym na swojej stronie internetowej przypomina, że „zgodnie z przepisami rozporządzenia ministra zdrowia z 20 marca 2020 r. w sprawie ogłoszenia na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu epidemii (Dz.U. z 2022 r. poz. 340), obowiązkowi szczepień przeciwko COVID-19 podlegają w szczególności:
– osoby wykonujące zawód medyczny w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz.U. z 2021 r. poz. 711, 1773 i 2120) w podmiotach wykonujących działalność leczniczą oraz osoby wykonujące czynności zawodowe w tych podmiotach, inne niż wykonywanie zawodu medycznego,
– osoby zatrudnione oraz osoby realizujące usługi farmaceutyczne, zadania zawodowe lub czynności fachowe w aptece ogólnodostępnej lub punkcie aptecznym”.
Wymienione osoby zobowiązane są poddać się szczepieniu przeciwko COVID-19 w terminie nie później niż do 1 marca 2022 r.
– Na podstawie art. 221 § 4 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz.U. z 2020 r. poz. 1320, z późn. zm.), pracodawca uprawniony jest do żądania podania mu przez pracownika danych osobowych (…), gdy jest to niezbędne do zrealizowania uprawnienia lub spełnienia obowiązku wynikającego z przepisu prawa – informuje resort.
– Mając na względzie fakt, że obowiązek poddania się szczepieniu przeciwko COVID-19 dla określonych grup pracowników wynika z powszechnie obowiązującego przepisu prawa, a tym samym realizacja tego obowiązku stanowi przesłankę legalnego świadczenia przez tych pracowników pracy w normatywnie określonych miejscach – podmiotach wykonujących działalność leczniczą oraz aptekach ogólnodostępnych lub punktach aptecznych – pracodawca uprawniony jest do żądania złożenia przez pracownika zobowiązanego do poddania się szczepieniu przeciwko COVID-19 oświadczenia o spełnieniu tego obowiązku. Niezłożenie przez pracownika takiego oświadczenia albo złożenie oświadczenia o braku poddania się szczepieniu skutkuje uznaniem, że osoba taka nie realizuje obowiązku wynikającego z powszechnie obowiązującego przepisu prawa. W tej sytuacji pracodawcy – jako stronie stosunku pracy – przysługują uprawnienia określone przepisami Kodeksu pracy – informuje resort i wyjaśnia, że w zależności od okoliczności faktycznych w danym zakładzie pracy pracodawca może zorganizować pracę tak, by osoba niezaszczepiona wykonywała pracę w sposób niestwarzający zagrożenia ewentualnego zakażenia wirusem SARS-CoV-2 innych osób albo rozwiązać stosunek pracy z niezaszczepionym pracownikiem.
– Działania, o których mowa, winny być podejmowane w taki sposób, by nie narazić pracodawcy na zarzut niedozwolonej dyskryminacji – dodaje resort.
Przeczytaj także: „Co z obowiązkiem szczepień przeciwko COVID-19?” i „Obowiązkowe szczepienia dla wybranych grup zawodowych”.
Ministerstwo w komunikacie opublikowanym na swojej stronie internetowej przypomina, że „zgodnie z przepisami rozporządzenia ministra zdrowia z 20 marca 2020 r. w sprawie ogłoszenia na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu epidemii (Dz.U. z 2022 r. poz. 340), obowiązkowi szczepień przeciwko COVID-19 podlegają w szczególności:
– osoby wykonujące zawód medyczny w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz.U. z 2021 r. poz. 711, 1773 i 2120) w podmiotach wykonujących działalność leczniczą oraz osoby wykonujące czynności zawodowe w tych podmiotach, inne niż wykonywanie zawodu medycznego,
– osoby zatrudnione oraz osoby realizujące usługi farmaceutyczne, zadania zawodowe lub czynności fachowe w aptece ogólnodostępnej lub punkcie aptecznym”.
Wymienione osoby zobowiązane są poddać się szczepieniu przeciwko COVID-19 w terminie nie później niż do 1 marca 2022 r.
– Na podstawie art. 221 § 4 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz.U. z 2020 r. poz. 1320, z późn. zm.), pracodawca uprawniony jest do żądania podania mu przez pracownika danych osobowych (…), gdy jest to niezbędne do zrealizowania uprawnienia lub spełnienia obowiązku wynikającego z przepisu prawa – informuje resort.
– Mając na względzie fakt, że obowiązek poddania się szczepieniu przeciwko COVID-19 dla określonych grup pracowników wynika z powszechnie obowiązującego przepisu prawa, a tym samym realizacja tego obowiązku stanowi przesłankę legalnego świadczenia przez tych pracowników pracy w normatywnie określonych miejscach – podmiotach wykonujących działalność leczniczą oraz aptekach ogólnodostępnych lub punktach aptecznych – pracodawca uprawniony jest do żądania złożenia przez pracownika zobowiązanego do poddania się szczepieniu przeciwko COVID-19 oświadczenia o spełnieniu tego obowiązku. Niezłożenie przez pracownika takiego oświadczenia albo złożenie oświadczenia o braku poddania się szczepieniu skutkuje uznaniem, że osoba taka nie realizuje obowiązku wynikającego z powszechnie obowiązującego przepisu prawa. W tej sytuacji pracodawcy – jako stronie stosunku pracy – przysługują uprawnienia określone przepisami Kodeksu pracy – informuje resort i wyjaśnia, że w zależności od okoliczności faktycznych w danym zakładzie pracy pracodawca może zorganizować pracę tak, by osoba niezaszczepiona wykonywała pracę w sposób niestwarzający zagrożenia ewentualnego zakażenia wirusem SARS-CoV-2 innych osób albo rozwiązać stosunek pracy z niezaszczepionym pracownikiem.
– Działania, o których mowa, winny być podejmowane w taki sposób, by nie narazić pracodawcy na zarzut niedozwolonej dyskryminacji – dodaje resort.
Przeczytaj także: „Co z obowiązkiem szczepień przeciwko COVID-19?” i „Obowiązkowe szczepienia dla wybranych grup zawodowych”.
