123RF

Potrzebne są jasne przepisy dotyczące stwierdzania zgonów

Udostępnij:
Poszczególni wojewodowie nieco inaczej interpretują zapisy dotyczące stwierdzania zgonów osób z SARS-CoV-2. Zdarza się, że nie są brani pod uwagę zmarli, którzy nie mieli wykonanych testów, a mimo to istnieje uzasadnione prawdopodobieństwo zakażenia koronawirusem.
Prezydium Naczelnej Rady Lekarskiej apeluje o zobowiązanie wojewodów do jednolitego i uwzględniającego system kształcenia w zawodach medycznych stosowania zapisów art. 7g ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (tj. Dz. U. z 2020 r. poz. 1842 z póżn. zm.).

W piśmie do ministra zdrowia przedstawiciele samorządu lekarskiego argumentują, że zgodnie z przepisami prawa, „wojewoda powołuje lekarzy i lekarzy dentystów do stwierdzania zgonów osób podejrzanych o zakażenie wirusem SARS-CoV-2 albo zakażonych tym wirusem poza szpitalem”. Prezydium NRL wyraża zaniepokojenie w związku z napływającymi informacjami odnośnie problemów związanych z realizacją w niektórych województwach zapisów art. 7g ust 1 ustawy.

Zdaniem prezydium NRL w świetle brzmienia tego przepisu niezrozumiałe jest postępowanie części wojewodów, którzy ograniczają działanie tych lekarzy wyłącznie do stwierdzania zgonów osób, które zmarły mając potwierdzone zakażenie wirusem, bądź w toku formalnej izolacji lub kwarantanny, a nie są brane pod uwagę osoby, które zmarły nie będąc na kwarantannie lub w izolacji, lecz w ich przypadku istnieje uzasadnione prawdopodobieństwo, iż były zakażone wirusem SARS-CoV-2. Dokonywanie takich wykluczeń jest nieuzasadnione i powoduje rozbieżności w stosowaniu przepisów ustawy w poszczególnych częściach kraju.

Mimo że w treści przepisu art. 7g ust. 1 ustawy do stwierdzania zgonów zostali upoważnieni również lekarze dentyści, to Prezydium NRL zwraca uwagę, że program studiów na kierunku lekarsko-dentystycznym nie zawiera części poświęconej tematyce stwierdzania zgonu, a ponadto definicja wykonywania zawodu lekarza dentysty zawarta w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. z 2020 r. poz. 514 z późn. zm.) wskazuje na uprawnienie do wykonywania świadczeń w zakresie chorób zębów, jamy ustnej, części twarzowej czaszki oraz okolic przyległych. Wobec powyższego ze względów systemowych lekarze dentyści nie powinni zostać wskazani przez ustawodawcę w tym przepisie wraz z lekarzami, ponieważ stwierdzanie zgonu leży poza sferą kompetencji zawodowych lekarzy dentystów.

NRL zauważa, że jednolite i prawidłowe stosowanie rozwiązań przewidzianych w art. 7g ustawy przez wszystkich wojewodów pozwoli na odciążenie lekarzy pracujących przy zwalczaniu pandemii jak również zapobiegnie dalszemu wykluczaniu poszczególnych grup osób spod działania tego przepisu.

Jednocześnie samorząd lekarski przypomina, że – niezależnie od panującego stanu epidemii - nadal aktualny pozostaje zgłaszany od wielu lat postulat wprowadzenia instytucji koronera. Dostrzegając niedostatki systemu stwierdzania zgonów w Polsce, samorząd lekarski wielokrotnie apelował o wprowadzenie przepisów nakazujących powoływanie koronerów (przywołuje się tutaj np. apel nr 12/15/VII Naczelnej Rady Lekarskiej dnia 4 grudnia 2015 r. do ministra zdrowia w sprawie kierunków zmian systemu opieki zdrowotnej, zasad wykonywania zawodu lekarza i lekarza dentysty oraz kształcenia przed i podyplomowego w tych zawodach). Z przykrością należy stwierdzić, że kolejne ekipy rządzące bagatelizowały ten problem i stosownej regulacji prawnej nie wprowadzono do chwili obecnej.
 
© 2024 Termedia Sp. z o.o. All rights reserved.
Developed by Bentus.