ONKOLOGIA
Gruczoły wydzielania wewnętrznego
 
Specjalizacje, Kategorie, Działy

FDA zarejestrowało vandetanib (Zactima) do leczenia chorych na raka rdzeniastego tarczycy

Udostępnij:
W dniu 7 kwietnia 2011 r. w Stanach Zjednoczonych zarejestrowano vandetanib do leczenia objawowego lub postępującego, nieoperacyjnego, miejscowo zaawansowanego lub przerzutowego raka rdzeniastego tarczycy.
Rak rdzeniasty tarczycy stanowi 5-8% wszystkich nowotworów złośliwych tarczycy. W Stanach Zjednoczonych notuje się około 1000 nowych zachorowań rocznie. Podstawową metodą leczenie jest całkowite wycięcie tarczycy oraz węzłów chłonnych przedziału środkowego szyi czasem poszerzone o resekcję bocznych węzłów chłonnych szyi. W leczeniu nieoperacyjnego raka rdzeniastego można rozważyć terapię izotopową z zastosowaniem meta-jodobenzylgwanidyny znakowanej jodem 131I. Do tej metody leczenia kwalifikuje się jednak jedynie 30-40% chorych, którzy wykazują gromadzenie znacznika. Mono- lub polichemioterapia jest mało skuteczna, a obiektywne odpowiedzi kliniczne na leczenie wynoszą poniżej 20%. W momencie wystąpienia przerzutów do wątroby zastosowanie chemo-embolizacji może zmniejszyć masę guzów. Radioterapia jest często stosowana w przypadku miejscowego zaawansowania choroby.
Vandetanib jest doustnym inhibitorem kinazy tyrozynowej receptora śródbłonkowego czynnika wzrostu (vascular endothelial growth factor receptora – VEGFR) oraz receptora naskórkowego czynnika wzrostu (epidermal growth factor receptor – EGFR). Rejestracji w Stanach Zjednoczonych dokonano na podstawie wyników badania III fazy (ZETA), do którego zakwalifikowano 331 chorych na nieoperacyjnego, miejscowo zaawansowanego lub przerzutowego raka rdzeniastego tarczycy. W jednym ramieniu badania chorzy otrzymywali vandetanib (231 badanych), w drugim placebo (100). Zaobserwowano istotne statystycznie wydłużenie mediany przeżycia wolnego od progresji u chorych otrzymujących lek badany – 22,6 vs 16,4 miesiące (p<0.0001). Leczenie jednak nie było pozbawione toksyczności. Vandetanib powodował zagrażające życiu zaburzenia przewodnictwa elektrycznego serca (wydłużenie odcinka QT oraz Torsades de pointes). Do najczęstszych działań niepożądane należała: biegunka (57%), wysypka skórna (53%), trądzik (35%), nudności (33%), bóle głowy (26%).
 
Redaktor prowadzący:
dr n. med. Katarzyna Stencel - Oddział Onkologii Klinicznej z Pododdziałem Dziennej Chemioterapii, Wielkopolskie Centrum Pulmonologii i Torakochirurgii im. Eugenii i Janusza Zeylandów w Poznaniu
 
© 2024 Termedia Sp. z o.o. All rights reserved.
Developed by Bentus.