MRI całego ciała jako narzędzie oceny aktywności choroby w spondyloartropatiach.

Rezonans magnetyczny (MRI) stanowi czułe narzędzie pozwalające na ocenę aktywności zmian zapalnych oraz uwidocznienie wczesnych zmian kostno-stawowych w przebiegu spondyloatropatii seronegatywnych. Zróżnicowana lokalizacja zmian zapalnych w przebiegu choroby (zmiany obwodowe i osiowe), przy rutynowej ocenie w MRI wybranego obszaru, nie pozwala na ujawnienie całości zmian. Nowe możliwości daje wprowadzenie techniki MRI całego ciała - head-to-toe whole-body MRI, umożliwiającej jednoczasową ocenę różnych obszarów anatomicznych.

Opublikowano wyniki prospektywnego pilotażowego badania nad przydatnością tej techniki obrazowania w spondyloatropatiach zapalnych - łuszczycowym zapaleniu stawów (ŁZS) i osiowej spondyloartropatii (SpA), gdzie poddano ocenie przydatność metody w ocenie zmian osiowych i obwodowych, dystrybucję zmian zapalnych w SpA i ŁZS oraz porównanie uzyskanych wyników z klasycznymi metodami oceny aktywności choroby oraz standardowymi badaniami MRI (kręgosłupa, stawów krzyżowo-biodrowych (SpA) oraz rąk (ŁZS)). Przydatność MRI w ocenie zmian strukturalnych była większa w przypadku kręgosłupa, stawów krzyżowo-biodrowych oraz stawów proksymalnych, niż w przypadku stawów dystalnych. Najczęściej zajmowanymi w przebiegu choroby były stawy nadgarstkowe, ramienne, kolanowe, skokowe oraz śródstopno-palcowe. Korelacja obrazu MRI całego ciała z klasycznymi wskaźnikami aktywności choroby była umiarkowana. Najczęściej obserwowanymi zmianami (wg częstości) były zapalenie błony maziowej, obrzęk szpiku kostnego i nadżerki. Oceniany w MRI całego ciała całkowity wskaźnik obrzęku szpiku kostnego był wyższy w ŁZS (7, IQR 3-15) i SpA (8, IQR 2-14), w porównaniu do zdrowej grupy kontrolnej (2,5, IQR 1-4,5). Całkowity wskaźnik utrwalonych zmian strukturalnych obejmujący zmiany nadżerkowe, przebudowę tkanki tłuszczowej oraz ankylozę kostną był istotnie wyższy u chorych na SpA (7, IQR 3-12), niż w grupie kontrolnej (1,5, IQR 0-4,5). Badaniem objęto 18 chorych z obwodową postacią ŁZS, 17 chorych osiową spondyloartropatią i 12 zdrowych ochotników. Badacze wskazują na konieczność dalszych badań nad przydatnością i zastosowaniem MRI całego ciała w ocenie aktywności oraz trwałych zmian strukturalnych w przebiegu choroby oraz nad wypracowaniem standaryzowanych wskaźników.