Nielimitowany dostęp do leczenia biologicznego w reumatologii na przykładzie danych z rejestru w Norwegii.

W Norwegii dostępność leków biologicznych od momentu ich wprowadzenie jest bardzo dobra, leki są w pełni refundowane, a włączenie terapii nie jest obwarowane koniecznością pomiaru i uzyskania określonego wyniku aktywności choroby.

Wprowadzenie leków biologicznych w leczeniu chorób reumatycznych to istotny postęp, ale i wyzwanie dla systemów opieki zdrowotnej na całym świecie. Leki te znajdują zastosowanie przede wszystkim w leczeniu takich jednostek chorobowych jak: reumatoidalne zapalenie stawów (RZS), łuszczycowe zapalenie stawów (ŁZS), osiowa spondyloartropatia (OS).
Rejestr NOR-DMARD powstał w 2000 roku. W analizie statystycznej uwzględnione dane z lat 2002-2011 pochodzące z 4 regionów wschodniej i środkowej Norwegii, obejmujące 29% populacji ogólnej tego kraju. W tym czasie zarejestrowano 2075 pacjentów, u których po raz pierwszy zastosowano lek biologiczny we wskazaniach: RZS (n=1035), ŁZS (n=391), OS (n=649). Liczba osób u których po raz pierwszy zastosowano lek biologiczny wzrosła z 15/100 000/rok w 2003 do 31/100 000/rok w 2011. W badanym okresie najmocniej wyrażony był wzrost włączania leków biologicznych u chorych z rozpoznaniem OS. Zwrócono także uwagę na systematyczny spadek wartości CRP i aktywności choroby u pacjentów w momencie rozpoczynania terapii biologicznej w latach 2002-2011.
Na przestrzeni lat widać wyraźnie wzrost liczby pacjentów z rozpoznaniem choroby reumatycznej rozpoczynających leczenie biologiczne. Ponadto leki biologiczne są włączane przy coraz niższej aktywności choroby.
Prezentowane dane mogą być wykorzystane przez inne kraje w celu oszacowania zapotrzebowania na leki biologiczne w reumatologii.