Poziomy FGF-21 i funkcje fizyczne w reumatoidalnym zapaleniu stawów
| Tagi: | FGF-21, funkcje fizyczne, RZS |
Zgodnie z wynikami badań opublikowanymi w Journal of Rheumatology, wysoki poziom krążącego czynnika wzrostu fibroblastów-21 (FGF-21) może pomóc w identyfikacji pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów (RZS) ze zwiększonym ryzykiem pogorszenia funkcji fizycznych.
FGF-21 jest adipokiną, której poziom ulega zwiększeniu podczas stresu metabolicznego.
Celem badania było określenie związku między FGF-21 a niekorzystnymi zmianami w funkcjonowaniu fizycznym i składzie ciała u pacjentów z RZS.
Do badania włączono łącznie 113 pacjentów z RZS (w wieku 18-70 lat), którzy byli leczeni w przychodniach reumatologicznych Uniwersytetu Pensylwanii i Philadelphia VA Medical Center. Wszyscy uczestnicy zostali poddani podwójnej absorpcjometrii energii całego ciała i obwodowej ilościowej tomografii komputerowej, w celu ilościowego określenia masy beztłuszczowej i tłuszczowej oraz gęstości mięśni, zarówno na początku badania, jak i po okresie obserwacji (mediana 2,68 lat; n = 84).
Siłę mięśni ręki i kolana oceniano za pomocą dynamometrii, a do oceny sprawności fizycznej wykorzystano kwestionariusz oceny zdrowia (HAQ) oraz krótki test sprawności fizycznej (SPPB). Poziomy FGF-21 mierzono zarówno, jako zmienną ciągłą, jak i kategoryczną.
Stwierdzono, że starszy wiek, aktywne palenie, choroby serca, dłuższy czas trwania RZS, wyższy wskaźnik masy ciała i kilka pomiarów tkanki tłuszczowej są związane z wyższymi poziomami FGF-21 w modelach jednoczynnikowych. Wyższy, szacowany współczynnik przesączania kłębuszkowego i aktywne leczenie metotreksatem były związane z niższymi poziomami FGF-21. W modelach wieloczynnikowych nie wykryto związku między aktywnością lub ciężkością choroby RZS a poziomem FGF-21, a jedynie wiek, obszar trzewnej tkanki tłuszczowej, stosowanie metotreksatu i obecne palenie tytoniu były umiarkowanie związane z poziomami FGF-21.
Ponadto ustalono związek między poziomami FGF-21 a zestawem cytokin zapalnych (tj. receptora czynnika martwicy nowotworu typu I, YKL-40, czynnika wzrostu śródbłonka naczyniowego i rezystyny).
Najwyższy kwartyl poziomów FGF-21 był związany z gorszym HAQ 0,34; 95% CI, 0,039-0,63; P = 0,03 i SPPB (β, -1,68; 95% CI, -2,94 do -0,41; P = 0,01), po uwzględnieniu potencjalnych współzałożycieli (np. wiek, płeć, palenie tytoniu, trzewny obszar tłuszczowy i stosowanie metotreksatu). Najwyższy kwartyl FGF-21 na początku badania był również związany z szybszym tempem spadku wyników SPPB w czasie (β, -0,57; 95% CI, -1,04 do -0,091; P = 0,02) i większym ryzykiem klinicznym znaczące pogorszenie wyniku HAQ (iloraz szans, 2,37 na 1 SD; 95% CI, 1,21-4,64; P = 0,01).
Ograniczenia badania obejmują mały rozmiar próby, potencjalne niekontrolowane czynniki zakłócające i ograniczoną moc statystyczną do określenia związku między poziomami FGF-21 a śmiertelnością związaną z przyczyną.
Przeprowadzone badanie opiera się na istniejących wynikach, poprzez wykazanie czasowych związków między FGF-21 a długoterminowymi zmianami funkcjonalnymi u pacjentów z RZS.
Celem badania było określenie związku między FGF-21 a niekorzystnymi zmianami w funkcjonowaniu fizycznym i składzie ciała u pacjentów z RZS.
Do badania włączono łącznie 113 pacjentów z RZS (w wieku 18-70 lat), którzy byli leczeni w przychodniach reumatologicznych Uniwersytetu Pensylwanii i Philadelphia VA Medical Center. Wszyscy uczestnicy zostali poddani podwójnej absorpcjometrii energii całego ciała i obwodowej ilościowej tomografii komputerowej, w celu ilościowego określenia masy beztłuszczowej i tłuszczowej oraz gęstości mięśni, zarówno na początku badania, jak i po okresie obserwacji (mediana 2,68 lat; n = 84).
Siłę mięśni ręki i kolana oceniano za pomocą dynamometrii, a do oceny sprawności fizycznej wykorzystano kwestionariusz oceny zdrowia (HAQ) oraz krótki test sprawności fizycznej (SPPB). Poziomy FGF-21 mierzono zarówno, jako zmienną ciągłą, jak i kategoryczną.
Stwierdzono, że starszy wiek, aktywne palenie, choroby serca, dłuższy czas trwania RZS, wyższy wskaźnik masy ciała i kilka pomiarów tkanki tłuszczowej są związane z wyższymi poziomami FGF-21 w modelach jednoczynnikowych. Wyższy, szacowany współczynnik przesączania kłębuszkowego i aktywne leczenie metotreksatem były związane z niższymi poziomami FGF-21. W modelach wieloczynnikowych nie wykryto związku między aktywnością lub ciężkością choroby RZS a poziomem FGF-21, a jedynie wiek, obszar trzewnej tkanki tłuszczowej, stosowanie metotreksatu i obecne palenie tytoniu były umiarkowanie związane z poziomami FGF-21.
Ponadto ustalono związek między poziomami FGF-21 a zestawem cytokin zapalnych (tj. receptora czynnika martwicy nowotworu typu I, YKL-40, czynnika wzrostu śródbłonka naczyniowego i rezystyny).
Najwyższy kwartyl poziomów FGF-21 był związany z gorszym HAQ 0,34; 95% CI, 0,039-0,63; P = 0,03 i SPPB (β, -1,68; 95% CI, -2,94 do -0,41; P = 0,01), po uwzględnieniu potencjalnych współzałożycieli (np. wiek, płeć, palenie tytoniu, trzewny obszar tłuszczowy i stosowanie metotreksatu). Najwyższy kwartyl FGF-21 na początku badania był również związany z szybszym tempem spadku wyników SPPB w czasie (β, -0,57; 95% CI, -1,04 do -0,091; P = 0,02) i większym ryzykiem klinicznym znaczące pogorszenie wyniku HAQ (iloraz szans, 2,37 na 1 SD; 95% CI, 1,21-4,64; P = 0,01).
Ograniczenia badania obejmują mały rozmiar próby, potencjalne niekontrolowane czynniki zakłócające i ograniczoną moc statystyczną do określenia związku między poziomami FGF-21 a śmiertelnością związaną z przyczyną.
Przeprowadzone badanie opiera się na istniejących wynikach, poprzez wykazanie czasowych związków między FGF-21 a długoterminowymi zmianami funkcjonalnymi u pacjentów z RZS.
