123RF
Redukcja ryzyka łuszczycowego zapalenia stawów
Redaktor: Iwona Konarska
Data: 21.01.2022
Źródło: Gisondi P, Bellinato F, Targher G, Idolazzi L, Girolomoni G. Biological disease-modifying antirheumatic drugs may mitigate the risk of psoriatic arthritis in patients with chronic plaque psoriasis. Ann Rheum Dis. 2022 Jan;81(1):68-73. doi: 10.1136/annrheumdis-2021-219961
Zachorowanie na łuszczycowe zapalenie stawów (ŁZS) w większości przypadków poprzedzone jest rozpoznaniem łuszczycy z obecnością zmian skórnych. Patomechanizmy związane z procesem ewolucji choroby zostały słabo poznane.
U 20–25 proc. chorych z przewlekłą blaszką łuszczycową wystąpią objawy zapalne stawów. Czynnikami ryzyka rozwoju ŁZS u chorych ze zmianami skórnymi są: podłoże genetyczne, otyłość, określona lokalizacja zmian skórnych (okolica owłosionej skóry głowy, obszar miedzy pośladkami oraz zmiany paznokciowe), znaczne nasilenie zmian skórnych.
Dotychczas nie są znane czynniki protekcyjne rozwoju ŁZS u chorych z łuszczycą skóry, bez zmian stawowych.
Naukowcy z Włoch przedstawili dane z retrospektywnego nierandomizowanego badania, w którym dokonano analizy leczenia pacjentów z rozpoznaniem łuszczycy pospolitej o nasileniu umiarkowanym i ciężkim, którzy nie spełniali kryteriów rozpoznania ŁZS. U 464 chorych z łuszczycą ze zmianami skórnymi w okresie od stycznia 2012 do września 2020 r. stosowano leczenie biologiczne przez przynajmniej 5 lat (n = 234, 1584 pacjentolata) lub fototerapię z wąskim spektrum promieniowania UVB – co najmniej 3 cykle (n = 230, 1478 pacjentolat).
W badanej grupie odnotowano 51 przypadków ŁZS ustalonych przez reumatologa na podstawie kryteriów diagnostycznych. Po wykonaniu analizy statystycznej oszacowano współczynnik rocznej zapadalności na ŁZS , który wyniósł 1,20 przypadku/rok w grupie leczonej lekami biologicznymi oraz 2,17 przypadu/rok w grupie z fototerapią (p = 0,006).
Innymi czynnikami, które w sposób niezależny od leczenia wpływały na zwiększenie ryzyka rozwoju ŁZS, były: starszy wiek, zmiany na paznokciach, czas trwania łuszczycy >10 lat. Czynnikiem, który obniżał ryzyko ŁZS, było stosowanie leków biologicznych.
Wyniki przeprowadzonego badania wskazują, że stosowanie leczenia biologicznego w łuszczycy z obecnością blaszki łuszczycowej opóźnia rozpoznanie ŁZS i zmniejsza ryzyko wystąpienia zapalenia stawów. Dalsze obserwacje powinny być ukierunkowane na zgłębienie wiedzy dotyczącej procesów związanych z ewolucją choroby od zmian skórnych do zmian stawowych. Ich poznanie może przyczynić się do wdrożenia skutecznego leczenia interwencyjnego w oknie terapeutycznym, zanim dojdzie do zajęcia układu kostno-stawowego.
Opracowanie: dr n. med. Ewa Morgiel
Dotychczas nie są znane czynniki protekcyjne rozwoju ŁZS u chorych z łuszczycą skóry, bez zmian stawowych.
Naukowcy z Włoch przedstawili dane z retrospektywnego nierandomizowanego badania, w którym dokonano analizy leczenia pacjentów z rozpoznaniem łuszczycy pospolitej o nasileniu umiarkowanym i ciężkim, którzy nie spełniali kryteriów rozpoznania ŁZS. U 464 chorych z łuszczycą ze zmianami skórnymi w okresie od stycznia 2012 do września 2020 r. stosowano leczenie biologiczne przez przynajmniej 5 lat (n = 234, 1584 pacjentolata) lub fototerapię z wąskim spektrum promieniowania UVB – co najmniej 3 cykle (n = 230, 1478 pacjentolat).
W badanej grupie odnotowano 51 przypadków ŁZS ustalonych przez reumatologa na podstawie kryteriów diagnostycznych. Po wykonaniu analizy statystycznej oszacowano współczynnik rocznej zapadalności na ŁZS , który wyniósł 1,20 przypadku/rok w grupie leczonej lekami biologicznymi oraz 2,17 przypadu/rok w grupie z fototerapią (p = 0,006).
Innymi czynnikami, które w sposób niezależny od leczenia wpływały na zwiększenie ryzyka rozwoju ŁZS, były: starszy wiek, zmiany na paznokciach, czas trwania łuszczycy >10 lat. Czynnikiem, który obniżał ryzyko ŁZS, było stosowanie leków biologicznych.
Wyniki przeprowadzonego badania wskazują, że stosowanie leczenia biologicznego w łuszczycy z obecnością blaszki łuszczycowej opóźnia rozpoznanie ŁZS i zmniejsza ryzyko wystąpienia zapalenia stawów. Dalsze obserwacje powinny być ukierunkowane na zgłębienie wiedzy dotyczącej procesów związanych z ewolucją choroby od zmian skórnych do zmian stawowych. Ich poznanie może przyczynić się do wdrożenia skutecznego leczenia interwencyjnego w oknie terapeutycznym, zanim dojdzie do zajęcia układu kostno-stawowego.
Opracowanie: dr n. med. Ewa Morgiel
