Skuteczność niebiologicznych leków w terapii dzieci z młodzieńczym idiopatycznym zapaleniem stawów

Niedoszacowanie realnej skuteczności konwencjonalnej terapii młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów może prowadzić do nadużywania terapii biologicznych u dzieci. Na łamach Arthritis Care & Research ukazała się praca z Kanady w której przeanalizowano efektywność nie-biologicznych terapii u dzieci z młodzieńczym idiopatycznym zapaleniem stawów.

W badaniu przeanalizowano wyniki terapii u dzieci leczonych w 16 kanadyjskich centrach. Czas obserwacji wynosił do 5 lat. Za sukces terapeutyczny uznano uzyskanie remisji lub uzyskanie minimalnie aktywnej choroby w przypadku dzieci z wielostawowym młodzieńczym idiopatycznym zapaleniem stawów.
W sumie przeanalizowano 4429 epizodów leczenia u 1352 dzieci. Monoterapię niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ) zastosowano głównie jako leczenie pierwszorzutowe u dzieci z zajęciem od jednego do czterech stawów. Sukces terapeutyczny osiągnięto w 54,4% przypadków. Następnie, połączenie NLPZ oraz iniekcji dostawowych glikokortykosteroidów osiągnęło sukces w 64,7% przypadków. Dodanie metotreksatu do NLPZ i/lub iniekcji dostawowych glikokortykosteroidów osiągnęło sukces terapeutyczny w 60,5% przypadków. Szansa na uzyskanie sukcesu terapeutycznego zmniejszała się wraz z liczbą zajętych stawów oraz z każdym rokiem od czasu rozpoczęcia choroby.
W kanadyjskich ośrodkach leczących dzieci z młodzieńczym idiopatycznym zapaleniem stawów, konwencjonalne terapie charakteryzowały się dobrą skutecznością.