Tofacitinib – nowe możliwości terapii opornych na leczenie zmian skórnych w przebiegu zapalenia skórno-mięśniowego

Tofacitinib należy do tzw. celowanych leków modyfikujących przebieg choroby. Mechanizm działania obejmuje hamowanie kinaz tyrozynowych JAK, co wpływa na odpowiedź immunologiczną i zapalną.

Wskazania do stosowania leku obejmują reumatoidalne zapalenie stawów, łuszczycowe zapalenie stawów, wrzodziejące zapalenie jelita grubego. Ponadto lek może być stosowany w niektórych postaciach młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów. Doniesienia z literatury wskazują również na skuteczne stosowanie leku w przypadkach łuszczycy plackowatej, łysienia plackowatego i bielactwa.

Na łamach Rheumatology ukazała się publikacja dotycząca zastosowania tofacitinibu u czterech pacjentów z opornymi na dotychczasowe leczenie immunosupresyjne zmianami skórnymi w przebiegu zapalenia skórno-mięśniowego. U wszystkich chorych wykazano nieskuteczność dotychczasowego leczenia wieloma lekami immunosupresyjnymi w tym: glikokortykoteroidami (GKS), metotreksatem, azatiopryną, lekami przeciwmalarycznymi, mykofenolanem mofetilu, wlewami immunoglobulin, czy lekiem biologicznym.

Tofacitinib stosowano w dawce 5mg 2x/dobę, w połączeniu z GKS i dożylnymi wlewami immunoglobulin. W przedstawianych przypadkach obserwowano dobrą odpowiedź na leczenie, uzyskując istotną poprawę w zakresie zmian skórnych oraz stawowych. Ze względu na brak ewidentnego zajęcia mięśni w badanej grupie, nie można ocenić wpływu leku na układ mięśniowy. Dobrą odpowiedź na leczenie tofacitinibem tłumaczy się wpływem leku na przekaźnictwo interferonowe, które jest jednym z czynników biorących udział w patogenezie zapalenia skórno-mięśniowego.