Wpływ animaloterapii na zachowania i aktywność ruchową dzieci z autyzmem w ocenie rodziców

Wprowadzenie
Autyzm należy do zaburzeń neurobiologicznych, które charakteryzują się nieprawidłowym rozwojem, objawiających się przed 3 rokiem życia. Jedną z form terapii proponowanych dzieciom z ASD jest animaloterapia. Terapia z udziałem zwierząt jest planowaną i zorganizowaną interwencją terapeutyczną, której podstawowym zadaniem jest poprawa fizycznego, poznawczego, behawioralnego oraz społeczno-emocjonalnego funkcjonowania. Celem pracy była ocena efektów działania animaloterapii w opinii rodziców dzieci z autyzmem.

Materiał i metody
Grupę badaną stanowiło 50 osób – 38 kobiet i 12 mężczyzn zamieszkujących województwo lubelskie, u których dzieci zdiagnozowano ASD. Na potrzeby pracy skonstruowano autorski kwestionariusz ankiety składający się z metryczki oraz dziesięciu pytań dotyczących opinii rodziców dzieci z autyzmem na temat efektów działania animaloterapii.

Wyniki
Najczęściej wybieranymi formami animaloterapii były dogoterapia oraz hipoterapia. Rodzice, których dzieci uczestniczyły w zajęciach z udziałem zwierząt wskazywali wśród efektów terapii ożywioną gestykulację (p = 0,01), zwiększone występowanie reakcji głosowych (p = 0,02) oraz częstsze okazywanie uczuć i emocji (p = 0,05).

Wnioski
Terapia z udziałem zwierząt w opinii rodziców dzieci z autyzmem ma pozytywny wpływ na sferę emocjonalną, kondycję ruchową, równowagę oraz motorykę pacjentów. Dostęp do terapii z udziałem zwierząt na terenie województwa lubelskiego jest jednak ograniczony.



Background
Autism spectrum disorder (ASD) is a neurobiological disorder characterised by abnormal development noted before three years of age. One of the forms of therapy suggested to children with ASD is animal-assisted therapy (AAT). AAT is a planned and organised therapeutic intervention that aims to improve physical, cognitive, behavioural, and socioemotional performance. The present study examined the effects of AAT on parent reports of their child’s behaviour and motor activity.

Material and methods
The study group consisted of 50 parents (38 females and 12 males) of children diagnosed with ASD and who participated in AAT. All participants resided in the Lubelskie Voivodeship, Poland. A questionnaire was developed for parents for this study that included demographic information, and ten questions regarding the effects of AAT on their child with ASD.

Results
The most commonly reported forms of AAT among parents of children with ASD included canine-assisted therapy and equine-assisted therapy. Parents reported that AAT was associated with more animated gestures (p = 0.01), an increased frequency of verbal reactions (p = 0.02), and an increased frequency of expression of emotions and feelings (p = 0.05) among their children.

Conclusions
According to parents of children with ASD, AAT has positive effects on their child’s emotion-related functioning, motor endurance, balance, and motor skills. However, access to AAT in the Lubelskie Voivodeship is limited.