Bielactwo nabyte - rekomendacje diagnostyczno-terapeutyczne PTD

Bielactwo nabyte (vitiligo) jest ogólnoustrojową, idiopatyczną chorobą skóry, charakteryzującą się występowaniem ostro odgraniczonych, odbarwionych plam spowodowanych utratą lub uszkodzeniem funkcji melanocytów.

Bielactwo nabyte stwierdza się stosunkowo często, u 0,5–4,0% ogółu populacji. Schorzenie to występuje w każdym wieku, jednak w ponad połowie przypadków rozpoczyna się przed 20. rokiem życia, a wraz z wiekiem liczba zachorowań się zmniejsza. Bielactwo nabyte stwierdza się równie często u mężczyzn i kobiet. Choroba może dotyczyć również aparatu paznokciowego (leukonychia), skóry owłosionej głowy (leukotrichia) oraz błon śluzowych.

Zgodnie z Vitiligo Global Issues Consensus Conference – 2012 bielactwo nabyte dzieli się na: bielactwo segmentalne (segmental vitiligo – SV), bielactwo niesegmentalne (non-segmental vitiligo – NSV) oraz bielactwo niesklasyfikowane.

Polskie Towarzystwo Dermatologiczne opracowało rekomendacje diagnostyczno-terapeutyczne tego schorzenia:
www.termedia.pl/Bielactwo-nabyte-Rekomendacje-diagnostyczno-terapeutyczne-Polskiego-Towarzystwa-Dermatologicznego,56,36014,1,0.html