Europejskie zalecenia diagnostyczne i lecznicze dotyczące kiły 2014
Autor: Andrzej Kordas
Data: 06.11.2015
Źródło: Przegl Dermatol 2015, 102, 459–475 DOI (digital object identifier): 10.5114/dr.2015.55318
W Przeglądzie Dermatologicznym 5/2015 ukazały się Europejskie zalecenia diagnostyczne i lecznicze dotyczące kiły 2014 - M. Janier, V. Hegyi, N. Dupin, M. Unemo, G.S. Tiplica, M. Potocnik, P. French, R. Patel
Wprowadzenie. Kiła pozostaje istotnym problemem zdrowia publicznego w Europie (zarówno w Europie Wschodniej – od lat 90. ubiegłego wieku, jak i w Europie Zachodniej – od końca lat 90. ubiegłego wieku i początku 2000).
Metody. Niniejsze Zalecenia są uaktualnieniem Europejskich zaleceń dotyczących diagnostyki i leczenia kiły z 2008 r. opracowanych przez European Guideline Editorial Board (http://www.iusti.org/regions/Europe/pdf/2013/Editorial_Board.pdf) i EDF Guideline Committee.
Wyniki. Zalecenia zawierają rekomendacje dotyczące diagnostyki i leczenia kiły w Europie. Najważniejsze uaktualnienia to: 1) szersze zastosowanie PCR, badania immunohistochemiczne, subtypowanie czynnika etiologicznego – Treponema pallidum subspecies pallidum, nowe odczyny krętkowe, testy point-of-care (POC) wykrywające przeciwciała swoiste (krętkowe) i nieswoiste, 2) bardziej elastyczne podejście do zastosowania odczynów serologicznych w badaniach przesiewowych (odczyn krętkowy, niekrętkowy lub oba odczyny) i 3) penicylina prokainowa nie jest już leczeniem pierwszego rzutu w żadnym okresie kiły i została zastąpiona przez długo działającą penicylinę benzatynową G (BPG), która jest lekiem z wyboru w kile wczesnej i kile późnej utajonej.
Wnioski. Kiła jest schorzeniem stosunkowo łatwo wykrywalnym przy zastosowaniu odpowiednich odczynów serologicznych, ale wszystkie wyniki powinny być interpretowane w kontekście danych klinicznych i danych z wywiadu epidemiologicznego. Kiłę można również stosunkowo łatwo wyleczyć, stosując BPG. Kłopoty z dostępnością BPG w wielu krajach europejskich mogą stanowić zagrożenie dla skuteczności działań w celu eradykacji kiły w Europie.
Zapraszamy do lektury pełnej wersji artykułu: Europejskie zalecenia diagnostyczne i lecznicze dotyczące kiły 2014
Metody. Niniejsze Zalecenia są uaktualnieniem Europejskich zaleceń dotyczących diagnostyki i leczenia kiły z 2008 r. opracowanych przez European Guideline Editorial Board (http://www.iusti.org/regions/Europe/pdf/2013/Editorial_Board.pdf) i EDF Guideline Committee.
Wyniki. Zalecenia zawierają rekomendacje dotyczące diagnostyki i leczenia kiły w Europie. Najważniejsze uaktualnienia to: 1) szersze zastosowanie PCR, badania immunohistochemiczne, subtypowanie czynnika etiologicznego – Treponema pallidum subspecies pallidum, nowe odczyny krętkowe, testy point-of-care (POC) wykrywające przeciwciała swoiste (krętkowe) i nieswoiste, 2) bardziej elastyczne podejście do zastosowania odczynów serologicznych w badaniach przesiewowych (odczyn krętkowy, niekrętkowy lub oba odczyny) i 3) penicylina prokainowa nie jest już leczeniem pierwszego rzutu w żadnym okresie kiły i została zastąpiona przez długo działającą penicylinę benzatynową G (BPG), która jest lekiem z wyboru w kile wczesnej i kile późnej utajonej.
Wnioski. Kiła jest schorzeniem stosunkowo łatwo wykrywalnym przy zastosowaniu odpowiednich odczynów serologicznych, ale wszystkie wyniki powinny być interpretowane w kontekście danych klinicznych i danych z wywiadu epidemiologicznego. Kiłę można również stosunkowo łatwo wyleczyć, stosując BPG. Kłopoty z dostępnością BPG w wielu krajach europejskich mogą stanowić zagrożenie dla skuteczności działań w celu eradykacji kiły w Europie.
Zapraszamy do lektury pełnej wersji artykułu: Europejskie zalecenia diagnostyczne i lecznicze dotyczące kiły 2014
