Nadwrażliwość kontaktowa na nikiel u pacjentów chorych na atopowe zapalenie skóry

W 1994 r. w Unii Europejskiej wydano zarządzenie określające limity wydzielania niklu przez produkty mające kontakt ze skórą do 0,5 g/cm2/tydzień. Dla kolczyków wkładanych do przekłutego ucha i innych części ciała ludzkiego ta wartość wynosi 0,2 g/cm2/tydzień. Po tych regulacjach odnotowano znaczącą redukcję częstości występowania nadwrażliwości na ten metal. Pomimo to nikiel jest najczęstszym alergenem kontaktowym w populacji europejskiej. Odpowiada za wystąpienie ACD u ok. 65 milionów ludzi – 17% kobiet i 3% mężczyzn. Bezpośrednia ekspozycja skóry na alergen z pominięciem naskórka powoduje wzrost ryzyka rozwoju tej nadwrażliwości. Taka sytuacja zachodzi w trakcie przekłuwania skóry kolczykami (bypass theory), czym tłumaczy się częstsze występowanie alergii na nikiel u kobiet.

Wyprysk kontaktowy alergiczny prowokowany przez hapteny, głównie nikiel, jest zjawiskiem nierzadkim u chorych na AD. Obraz kliniczny obu tych chorób bywa niekiedy bardzo zbliżony. Wskazuje to na potrzebę rutynowego wykonywania płatkowych testów kontaktowych u tych pacjentów w celu stwierdzenia kolejnych potencjalnych czynników prowokujących wyprysk. Należy pamiętać o wpływie na uzyskane wyniki statusu immunologicznego skóry związanego z nasileniem jej stanu zapalnego i miejscową aplikacją glikokortykosteroidów oraz zaburzeń barierowych. Dlatego też testy należy wykonywać w okresie niewielkiego nasilenia zmian skórnych bądź ich całkowitej remisji.

Patomechanizm rozwoju ACD w przebiegu AD jest nieznany, dlatego też konieczne są dalsze, wieloośrodkowe badania tego zjawiska w dużych, porównywalnych grupach pacjentów. Czytaj dalej:


www.termedia.pl/Nadwrazliwosc-kontaktowa-na-nikiel-u-pacjentow-chorych-na-atopowe-zapalenie-skory,56,29865,1,0.html