Skuteczność chemioterapii w raku dróg żółciowych

Rak zewnątrzwątrobowych dróg żółciowych jest dość rzadkim nowotworem, gdyż stanowi około 2% zachorowań na wszystkie nowotwory. Częściej występuje u pacjentów poddanym zespoleniom przewodowo-jelitowym, przewodowo-dwunastniczym oraz po endoskopowej sfinkterektomii, a największe ryzyko jego wystąpienia niesie za sobą stwardniające zapalenie dróg żółciowych. W dużej części przypadków główną opcją leczenia pozostaje chemioterapia, najczęściej będąca skojarzeniem gemcytabiny i cisplatyny.

Japońscy naukowcy na łamach The Journal of Gastroenterology przedstawili wyniki badania, w którym wyodrębnili czynniki pozwalające przewidzieć skuteczność chemioterapii paliatywnej w zakresie wydłużenia czasu przeżycia całkowitego; dokonano analizy danych 307 pacjentów chorych na raka zewnątrzwątrobowych dróg żółciowych .

Okazało się, że zły stan sprawności fizycznej, podwyższone stężenie dehydrogenazy mleczanowej i podwyższony odsetek neutrofili są niezależnymi i niekorzystnymi czynnikami prognostycznymi w zakresie całkowitego czasu przeżycia u osób leczonych gemcytabiną i cisplatyną. Pacjentów można było podzielić na trzy grupy według wymienionych powyżej czynników (na grupę dobrze, pośrednio i źle rokującą) i stwierdzono, że wyniki leczenia różniły się istotnie pomiędzy trzema grupami. Mediana czasu przeżycia dla grupy dobrze rokującej wyniosła 15,8 miesięcy, dla grupy o pośrednim rokowaniu 10,8 miesięcy, a w grupie złego rokowania zaledwie 3,6 miesiąca.

Przypisanie pacjenta do jednej z powyższych grup z pewnością ułatwia zaplanowanie dalszego postępowania paliatywnego i pomoże w podjęciu decyzji o poszczególnych interwencjach leczniczych.