Niższy poziom IQ związany z gorszą odpowiedzią kliniczną na leczenie atomoksetyną
Autor: Izabela Żmijewska
Data: 28.11.2011
Źródło: Lower IQ is associated with decreased clinical response to atomoxetine in children and adolescents with attention-deficit hyperactivity disorder. Mazzone L, Reale L, Mannino V, Cocuzza M, Vitiello B. CNS Drugs, 2011, Vol. 25 Issue 6, p503-509
W listopadowym numerze CNS Drugs opublikowano wyniki badania oceniającego korelacje pomiędzy odpowiedzią na lek atomoksetynę a funkcjami poznawczymi, u osób z rozpoznaniem ADHD.
Zgodnie z wytycznymi Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego oraz Europejskiego Towarzystwa Psychiatrii Dzieci i Młodzieży skuteczne leczenie ADHD (ang. attention-deficit/hyperactivity disorder) powinno obejmować kilka metod terapeutycznych: min. oddziaływania psychospołeczne, psychoterapię oraz farmakoterapię. Leczenie farmakologiczne polega na kompensowaniu nieprawidłowej dystrybucji noradrenaliny i dopaminy. Stosuje się przede wszystkim leki stymulujące - pochodne metylfenidatu lub amfetaminy oraz selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego noradrenaliny. Jednym z leków stosowanych w leczeniu ADHD jest atomoksetyna (lek sympatykomimetyczny o działaniu ośrodkowym)
Badacze Mazzone i wsp. w swoim badaniu oceniali związek pomiędzy funkcjami poznawczymi (określanymi poprzez poziom IQ) a odpowiedzią na lek - atomoksetynę u dzieci i młodzieży z rozpoznaniem ADHD. W badaniu wzięły udział 55 osoby z rozpoznaniem ADHD w wieku 5-15 lat. Wszyscy pacjenci leczeni byli atomoksetyną w dawce 10-110 mg/d ( średnia dawka 1.28mg/kg/d) w okresie od 2 do 188 tygodni (średni czas otrzymywania leku 56). Wartość IQ oceniana była przy rozpoczęciu leczenia i stanowiła jeden z elementów oceny klinicznej pacjentów obok skali CGI (ang. Clinical Global Impression) Wartości IQ kształtowały się na poziomie 43 - 117 (średnia: 80.6± SD 18.6). U dzieci i młodzieży z IQ <85 stwierdzono gorszą odpowiedź na zastosowane leczenie ( wyniki w skali CGI-I 1 lub 2) w porównaniu z dziećmi z IQ ≥ 85 (odpowiednio odpowiedź na lek: 20.71% vs 76.9%; p<0.001). Żadna z badanych osób nie przerwała leczenia z powodu objawów ubocznych, jednakże u 20 osób przerwano leczenie z powodu braku poprawy lub wątpliwości rodziców wobec stosowania leczenia farmakologicznego. W podsumowaniu autorzy zaznaczyli iż atomoksetyna wydaje się być mniej skuteczna u dzieci i młodzieży z rozpoznaniem ADHD z poziomem IQ <85.
Bibliografia dla zainteresowanych
1. A review of its use in attention-deficit hyperactivity disorder in children and adolescents.
2. Garnock-Jones KP, Keating GM. Paediatr Drugs. 2009; 11(3):203-26.
3. Atomoxetine (Strattera), an alternative in the treatment of attention-deficit/hyperactivity disorder (ADHD) in children. Gaillez C, Sorbara F, Perrin E. Encephale. 2007; 33; 621-8.
4. Atomoxetine: a new treatment for Attention Deficit/Hyperactivity Disorder (ADHD) in children and adolescents]. Purper-Ouakil D, Fourneret P, Wohl M, Rénéric JP. Encephale. 2005 May-Jun; 31(3):337-48.
5. Atomoxetine in the treatment of children and adolescents with attention-deficit/hyperactivity disorder: a randomized, placebo-controlled, dose-response study. Michelson D, Faries D, Wernicke J, Kelsey D, Kendrick K, Sallee FR, Spencer T, Atomoxetine ADHD Study Group. Pediatrics. 2001 Nov; 108(5):E83.
6. Efficacy and safety of atomoxetine for attention-deficit/hyperactivity disorder in children and adolescents-meta-analysis and meta-regression analysis. Psychopharmacology (Berl). 2007
Badacze Mazzone i wsp. w swoim badaniu oceniali związek pomiędzy funkcjami poznawczymi (określanymi poprzez poziom IQ) a odpowiedzią na lek - atomoksetynę u dzieci i młodzieży z rozpoznaniem ADHD. W badaniu wzięły udział 55 osoby z rozpoznaniem ADHD w wieku 5-15 lat. Wszyscy pacjenci leczeni byli atomoksetyną w dawce 10-110 mg/d ( średnia dawka 1.28mg/kg/d) w okresie od 2 do 188 tygodni (średni czas otrzymywania leku 56). Wartość IQ oceniana była przy rozpoczęciu leczenia i stanowiła jeden z elementów oceny klinicznej pacjentów obok skali CGI (ang. Clinical Global Impression) Wartości IQ kształtowały się na poziomie 43 - 117 (średnia: 80.6± SD 18.6). U dzieci i młodzieży z IQ <85 stwierdzono gorszą odpowiedź na zastosowane leczenie ( wyniki w skali CGI-I 1 lub 2) w porównaniu z dziećmi z IQ ≥ 85 (odpowiednio odpowiedź na lek: 20.71% vs 76.9%; p<0.001). Żadna z badanych osób nie przerwała leczenia z powodu objawów ubocznych, jednakże u 20 osób przerwano leczenie z powodu braku poprawy lub wątpliwości rodziców wobec stosowania leczenia farmakologicznego. W podsumowaniu autorzy zaznaczyli iż atomoksetyna wydaje się być mniej skuteczna u dzieci i młodzieży z rozpoznaniem ADHD z poziomem IQ <85.
Bibliografia dla zainteresowanych
1. A review of its use in attention-deficit hyperactivity disorder in children and adolescents.
2. Garnock-Jones KP, Keating GM. Paediatr Drugs. 2009; 11(3):203-26.
3. Atomoxetine (Strattera), an alternative in the treatment of attention-deficit/hyperactivity disorder (ADHD) in children. Gaillez C, Sorbara F, Perrin E. Encephale. 2007; 33; 621-8.
4. Atomoxetine: a new treatment for Attention Deficit/Hyperactivity Disorder (ADHD) in children and adolescents]. Purper-Ouakil D, Fourneret P, Wohl M, Rénéric JP. Encephale. 2005 May-Jun; 31(3):337-48.
5. Atomoxetine in the treatment of children and adolescents with attention-deficit/hyperactivity disorder: a randomized, placebo-controlled, dose-response study. Michelson D, Faries D, Wernicke J, Kelsey D, Kendrick K, Sallee FR, Spencer T, Atomoxetine ADHD Study Group. Pediatrics. 2001 Nov; 108(5):E83.
6. Efficacy and safety of atomoxetine for attention-deficit/hyperactivity disorder in children and adolescents-meta-analysis and meta-regression analysis. Psychopharmacology (Berl). 2007
