123RF
Aż jedna piąta chorych na nowotwory umiera z powodu wyniszczenia organizmu
Redaktor: Monika Stelmach
Data: 26.10.2022
Źródło: Joanna Morga/PAP
Działy:
Aktualności w Onkologia
Aktualności
Pacjenci z nowotworami umierają z powodu wyniszczenia organizmu spowodowanego niedożywieniem. Chorzy i ich opiekunowie często nie zdają sobie sprawy, że w trakcie choroby nowotworowej zwiększa się znacznie zapotrzebowanie na białko – alarmują specjaliści.
Eksperci w zakresie żywienia mówili o tym podczas spotkania prasowego w Warszawie.
Jak podkreśliła dr nauk o zdrowiu Eliza Działach, prezes On-Ko Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Koordynatorów Onkologicznych, koordynator ds. pakietu onkologicznego w Zagłębiowskim Centrum Onkologii w Dąbrowie Górniczej, wsparcie żywieniowe dla chorych na nowotwór powinno być włączone już w momencie diagnozy i kontynuowane przez cały czas leczenia i rekonwalescencji.
Specjalistka ds. żywienia człowieka dr inż. Katarzyna Zadka przypomniała, że choroba nowotworowa znacznie wpływa na sposób żywienia osoby chorej. Wynika to m.in. z tego, że chorzy mogą cierpieć na przewlekły brak apetytu, mogą mieć dolegliwości ze strony układu pokarmowego, w tym nudności, wymioty, biegunki, działania niepożądane związane z chemioterapią czy radioterapią, w tym stan zapalny jamy ustnej, odczuwany metaliczny posmak w ustach, pogorszenie trawienia i wchłaniania.
Dlatego ocenia się, że nawet 85 proc. chorych na nowotwory może mieć objawy niedożywienia lub wyniszczenia. Tymczasem wyniszczenie (kacheksja) jest przyczyną zgonu co piątego pacjenta z chorobą onkologiczną.
Dr Zadka wyjaśniła, że w chorobie nowotworowej znacznie (ocenia się, że nawet o 70 proc.) rośnie zapotrzebowanie na białko. Pełni ono ogromną rolę w prawidłowym funkcjonowaniu układu odpornościowego, uczestniczy w procesach regeneracji komórek i tkanek, np. po operacji, chemio- i radioterapii, zmniejsza utratę tkanki mięśniowej i masy ciała, warunkuje prawidłową pracę mięśni (w tym serca, przepony).
Tymczasem z badania pt. „Świadomość pacjentów onkologicznych i ich opiekunów nt. żywienia w chorobie i rekonwalescencji”, które przedstawiła Karolina Bartosiak z Agencji ARC Rynek i Opinia, wynika, że tylko 27 proc. pacjentów onkologicznych jest świadomych zwiększonego zapotrzebowania na białko. Aż połowa pacjentów i 31 proc. opiekunów osób chorych onkologicznie nie słyszało o żywności medycznej. Ma ona stanowić wsparcie żywieniowe w sytuacjach, w których pacjent nie jest w stanie sobie dostarczyć odpowiedniej ilości białka wraz ze zwykłą dietą. W dodatku podczas diagnozy o możliwości wsparcia żywieniowego dowiedziało się jedynie 10 proc. chorych. Badanie zostało przeprowadzone na przełomie września i października 2022 r. na zlecenie Nestle Health Science.
Dr Działach zaznaczyła, że przygotowanie żywieniowe pacjenta powinno się rozpocząć już w momencie diagnozy choroby. Jest to jeden z elementów tzw. prehabilitacji, na którą składają się również: rzucenie nałogów, wsparcie psychologa oraz rehabilitacja, czyli nauczanie ćwiczeń fizycznych. – Prehabilitacja nie dotyczy tylko pacjentów onkologicznych, ale wszystkich pacjentów. To jest szerokie pojęcie określające przygotowanie organizmu pacjenta do wysiłku związanego z leczeniem, jakie planujemy – tłumaczyła specjalistka.
Jak podkreśliła, takie kompleksowe podejście do osoby chorej (określane też jako koordynowana opieka nad pacjentem onkologicznym) daje możliwość szybkiej rekonwalescencji oraz szybkiego powrotu do normalnego codziennego życia po zakończonym leczeniu.
Przygotowaniem pacjenta oraz przeprowadzeniem go przez proces leczenia powinien się zajmować koordynator. Jest to funkcja, która została wprowadzona w pakiecie onkologicznym w 2015 r. – Koordynator jest tak naprawdę przewodnikiem pacjenta po wszystkich etapach procesu diagnostyczno-terapeutycznego – tłumaczyła dr Działach.
Specjalistka zaznaczyła, że koordynator powinien też edukować pacjenta w kwestii prawidłowego żywienia.
Przypomniała, że konsekwencji niedożywienia w chorobie onkologicznej jest wiele. – Przede wszystkim mamy więcej działań niepożądanych, większe ryzyko infekcji, gorsze gojenie się ran, wydłużenie pobytu chorego w szpitalu czy dyskwalifikację z terapii. Dlatego edukacja w zakresie żywienia w chorobie nowotworowej zarówno pacjentów i opiekunów, jak również personelu medycznego, jest tak istotna – wymieniała dr Działach.
Jak podkreśliła dr nauk o zdrowiu Eliza Działach, prezes On-Ko Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Koordynatorów Onkologicznych, koordynator ds. pakietu onkologicznego w Zagłębiowskim Centrum Onkologii w Dąbrowie Górniczej, wsparcie żywieniowe dla chorych na nowotwór powinno być włączone już w momencie diagnozy i kontynuowane przez cały czas leczenia i rekonwalescencji.
Specjalistka ds. żywienia człowieka dr inż. Katarzyna Zadka przypomniała, że choroba nowotworowa znacznie wpływa na sposób żywienia osoby chorej. Wynika to m.in. z tego, że chorzy mogą cierpieć na przewlekły brak apetytu, mogą mieć dolegliwości ze strony układu pokarmowego, w tym nudności, wymioty, biegunki, działania niepożądane związane z chemioterapią czy radioterapią, w tym stan zapalny jamy ustnej, odczuwany metaliczny posmak w ustach, pogorszenie trawienia i wchłaniania.
Dlatego ocenia się, że nawet 85 proc. chorych na nowotwory może mieć objawy niedożywienia lub wyniszczenia. Tymczasem wyniszczenie (kacheksja) jest przyczyną zgonu co piątego pacjenta z chorobą onkologiczną.
Dr Zadka wyjaśniła, że w chorobie nowotworowej znacznie (ocenia się, że nawet o 70 proc.) rośnie zapotrzebowanie na białko. Pełni ono ogromną rolę w prawidłowym funkcjonowaniu układu odpornościowego, uczestniczy w procesach regeneracji komórek i tkanek, np. po operacji, chemio- i radioterapii, zmniejsza utratę tkanki mięśniowej i masy ciała, warunkuje prawidłową pracę mięśni (w tym serca, przepony).
Tymczasem z badania pt. „Świadomość pacjentów onkologicznych i ich opiekunów nt. żywienia w chorobie i rekonwalescencji”, które przedstawiła Karolina Bartosiak z Agencji ARC Rynek i Opinia, wynika, że tylko 27 proc. pacjentów onkologicznych jest świadomych zwiększonego zapotrzebowania na białko. Aż połowa pacjentów i 31 proc. opiekunów osób chorych onkologicznie nie słyszało o żywności medycznej. Ma ona stanowić wsparcie żywieniowe w sytuacjach, w których pacjent nie jest w stanie sobie dostarczyć odpowiedniej ilości białka wraz ze zwykłą dietą. W dodatku podczas diagnozy o możliwości wsparcia żywieniowego dowiedziało się jedynie 10 proc. chorych. Badanie zostało przeprowadzone na przełomie września i października 2022 r. na zlecenie Nestle Health Science.
Dr Działach zaznaczyła, że przygotowanie żywieniowe pacjenta powinno się rozpocząć już w momencie diagnozy choroby. Jest to jeden z elementów tzw. prehabilitacji, na którą składają się również: rzucenie nałogów, wsparcie psychologa oraz rehabilitacja, czyli nauczanie ćwiczeń fizycznych. – Prehabilitacja nie dotyczy tylko pacjentów onkologicznych, ale wszystkich pacjentów. To jest szerokie pojęcie określające przygotowanie organizmu pacjenta do wysiłku związanego z leczeniem, jakie planujemy – tłumaczyła specjalistka.
Jak podkreśliła, takie kompleksowe podejście do osoby chorej (określane też jako koordynowana opieka nad pacjentem onkologicznym) daje możliwość szybkiej rekonwalescencji oraz szybkiego powrotu do normalnego codziennego życia po zakończonym leczeniu.
Przygotowaniem pacjenta oraz przeprowadzeniem go przez proces leczenia powinien się zajmować koordynator. Jest to funkcja, która została wprowadzona w pakiecie onkologicznym w 2015 r. – Koordynator jest tak naprawdę przewodnikiem pacjenta po wszystkich etapach procesu diagnostyczno-terapeutycznego – tłumaczyła dr Działach.
Specjalistka zaznaczyła, że koordynator powinien też edukować pacjenta w kwestii prawidłowego żywienia.
Przypomniała, że konsekwencji niedożywienia w chorobie onkologicznej jest wiele. – Przede wszystkim mamy więcej działań niepożądanych, większe ryzyko infekcji, gorsze gojenie się ran, wydłużenie pobytu chorego w szpitalu czy dyskwalifikację z terapii. Dlatego edukacja w zakresie żywienia w chorobie nowotworowej zarówno pacjentów i opiekunów, jak również personelu medycznego, jest tak istotna – wymieniała dr Działach.
