Cemiplimab kontra chemioterapia w zaawansowanym NSCLC
Dane z badania EMPOWER-Lung 1 wskazują, że leczenie cemiplimabem jest skuteczniejszy niż chemioterapia u chorych na zaawansowanego niedrobnokomórkowego raka płuca (NSCLC) z przerzutami do mózgu i wysoką ekspresją PD-L1.
Nowe dane z eksploracyjnej analizy badania fazy III EMPOWER-Lung 1 potwierdzają istotne korzyści kliniczne wynikające ze stosowania cemiplimabu jako pierwszej linii leczenia u pacjentów z zaawansowanym niedrobnokomórkowym rakiem płuca (NSCLC), z ekspresją PD-L1 ≥50% oraz obecnością przerzutów do mózgu.
W analizowanej podgrupie pacjentów z przerzutami do mózgu (n = 69) leczenie cemiplimabem istotnie wydłużyło całkowite przeżycia (OS) do 52,4 miesiąca (95% CI: 20,6–NE), w porównaniu z 20,7 miesiąca (95% CI: 9,1–29,5) w ramieniu z chemioterapią (HR: 0,40; p = 0,0031). Również mediana przeżycia wolnego od progresji (PFS) była istotnie dłuższa w grupie leczonej cemiplimabem: 12,5 miesiąca vs 5,3 miesiąca (HR: 0,33; p = 0,0002). Czas do progresji zmian w obrębie OUN wyniósł odpowiednio 20,6 miesiąca i 9,1 miesiąca (HR: 0,35; p = 0,0008).
Odsetek obiektywnych odpowiedzi (ORR) u pacjentów z przerzutami do mózgu osiagnął 55,9% (w tym 11,8% odpowiedzi całkowitych) w grupie z cemiplimabem, w porównaniu z 11,4% w grupie leczonej chemioterapią (p = 0,0002). Mediana czasu trwania odpowiedzi (DOR) w grupie eksperymentalnej sięgnęła 50,3 miesiąca.
Zastosowanie cemiplimabu wiązało się również z istotną poprawą jakości życia ocenianą za pomocą skali EORTC QLQ-C30.
Częstość działań niepożądanych była porównywalna między grupami (97,1%), jednak odsetek zdarzeń ciężkich był niższy w grupie cemiplimabu (26,5% vs 37,1%). Najczęstsze działania niepożądane w grupie z immunoterapią obejmowały: niedokrwistość, zmęczenie i świąd skóry.
Powyższe wyniki potwierdzają, że monoterapia cemiplimabem stanowi skuteczną opcję terapeutyczną pierwszej linii u pacjentów z zaawansowanym NSCLC z ekspresją PD-L1 ≥50%, również w przypadku obecności przerzutów do mózgu. Leczenie to pozwala osiągnąć istotne wydłużenie życia chorych, poprawę kontroli choroby oraz korzyści w zakresie jakości życia.
Biorąc pod uwagę wysoką skuteczność oraz akceptowalny profil bezpieczeństwa, cemiplimab należy rozważać jako leczenie preferowane w tej populacji chorych, zgodnie z obowiązującymi wytycznymi i indywidualnym stanem klinicznym pacjenta.
