Epakadostat nową nadzieją w leczeniu guzów litych
Autor: Marta Koblańska
Data: 18.05.2018
Źródło: American Association for Cancer Research Annual Meeting (AACR), 14-18 kwietnia 2018, Chicago/KS
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
Jak wykazano w badaniu klinicznym 1. fazy skojarzenie inhibitora dioksygenazy 2,3-indoloaminy (IDO1) epakadostatu z inhibitorem szlaku programowanej śmierci komórki (ang. programmed death ligand, PD-L1), durwalumabem jest dobrze tolerowane u chorych na różne nowotwory lite i w chwili obecnej skuteczność i bezpieczeństwo tego skojarzenia oceniane jest w badaniach klinicznych 2. fazy.
IDO1 jest enzymem wewnątrzkomórkowym, który katalizuje degradację tryptofanu. Wcześniejsze badania wykazały, że może on być obiecującym celem terapeutycznym.
Podczas tegorocznego kongresu American Association for Cancer Research Annual Meeting, który odbył się w Chicago przedstawiono wyniki badania klinicznego ECHO-203, do którego włączono chorych w wieku 18 lat lub więcej z rozpoznaniem czerniaka złośliwego, niedrobnokomórkowego raka płuca, płaskonabłonkowego raka rejonu głowy i szyi lub raka trzustki. U wszystkich chorych stwierdzono niepowodzenie lub nietolerancję co najmniej jednej wcześniejszej linii chemioterapii. Analiza przedstawiona w trakcie kongresu obejmowała 34 chorych, spośród których pięciu ukończyło 12 miesięczne leczenie epakadostatem i durwalumabem, natomiast 29 chorych zakończyło leczenie wcześniej z uwagi na progresję choroby, działania niepożądane, decyzję lekarza lub zgon chorego. Mediana wieku chorych włączonych do badania wynosiła 68 lat, 62% chorych stanowili mężczyźni. U 15 chorych (44%) stwierdzono raka trzustki, u 29% chorych NDRP, u 24% chorych płaskonabłonkowego raka głowy i szyi, a u 3% czerniaka złośliwego. Profil działań niepożądanych był podobny do profilu działań niepożądanych durwalumabu, stwierdzono jedną toksyczność ograniczającą dawkę – wysypkę stopnia 3. przy dawce epakadostatu w dawce 300 mg dwa razy na dobę i durwalumabu w dawce 10 mg raz na dwa tygodnie.
Ogółem u 7 chorych (21%) stwierdzono działania niepożądane w stopniu 3. lub wyższym. U trzech chorych (9%) wymagana była redukcja dawki leku, żadne z działań niepożądanych nie doprowadziło do zgonu. Immunologiczne działania niepożądane odnotowano u 53% chorych, obejmowały one biegunkę 96 chorych), świąd skóry (6 chorych), i wysypkę (5 chorych). Nie osiągnięto maksymalnej tolerowanej dawki epakadostatu. W badaniach klinicznych 2. fazy oceniana jest dawka 100 mg i 300 mg dwa razy na dobę. Analiza skuteczności dotycząca chorych na raka trzustki wykazała brak odpowiedzi na leczenie, natomiast kontrolę choroby (stabilizację choroby) stwierdzono u 5 chorych (33%).
Epakadostat jest dobrze tolerowany, a badanie kliniczne ECHO-203 dostarczyło pierwszych obiecujących danych dotyczących jego zastosowania w wielu nowotworach litych.
Podczas tegorocznego kongresu American Association for Cancer Research Annual Meeting, który odbył się w Chicago przedstawiono wyniki badania klinicznego ECHO-203, do którego włączono chorych w wieku 18 lat lub więcej z rozpoznaniem czerniaka złośliwego, niedrobnokomórkowego raka płuca, płaskonabłonkowego raka rejonu głowy i szyi lub raka trzustki. U wszystkich chorych stwierdzono niepowodzenie lub nietolerancję co najmniej jednej wcześniejszej linii chemioterapii. Analiza przedstawiona w trakcie kongresu obejmowała 34 chorych, spośród których pięciu ukończyło 12 miesięczne leczenie epakadostatem i durwalumabem, natomiast 29 chorych zakończyło leczenie wcześniej z uwagi na progresję choroby, działania niepożądane, decyzję lekarza lub zgon chorego. Mediana wieku chorych włączonych do badania wynosiła 68 lat, 62% chorych stanowili mężczyźni. U 15 chorych (44%) stwierdzono raka trzustki, u 29% chorych NDRP, u 24% chorych płaskonabłonkowego raka głowy i szyi, a u 3% czerniaka złośliwego. Profil działań niepożądanych był podobny do profilu działań niepożądanych durwalumabu, stwierdzono jedną toksyczność ograniczającą dawkę – wysypkę stopnia 3. przy dawce epakadostatu w dawce 300 mg dwa razy na dobę i durwalumabu w dawce 10 mg raz na dwa tygodnie.
Ogółem u 7 chorych (21%) stwierdzono działania niepożądane w stopniu 3. lub wyższym. U trzech chorych (9%) wymagana była redukcja dawki leku, żadne z działań niepożądanych nie doprowadziło do zgonu. Immunologiczne działania niepożądane odnotowano u 53% chorych, obejmowały one biegunkę 96 chorych), świąd skóry (6 chorych), i wysypkę (5 chorych). Nie osiągnięto maksymalnej tolerowanej dawki epakadostatu. W badaniach klinicznych 2. fazy oceniana jest dawka 100 mg i 300 mg dwa razy na dobę. Analiza skuteczności dotycząca chorych na raka trzustki wykazała brak odpowiedzi na leczenie, natomiast kontrolę choroby (stabilizację choroby) stwierdzono u 5 chorych (33%).
Epakadostat jest dobrze tolerowany, a badanie kliniczne ECHO-203 dostarczyło pierwszych obiecujących danych dotyczących jego zastosowania w wielu nowotworach litych.
