Narodowy Program Zwalczania Chorób Nowotworowych na lata 2016-2025 - prace nad założeniami trwają
Autor: Małgosia Michalak
Data: 27.01.2015
Działy:
Z życia środowiska
Aktualności
Jednym z naszym wspólnych celów jest doprowadzenie do wdrożenia kolejnej edycji Narodowego Programu Zwalczania Chorób Nowotworowych na lata 2016-2025, który będzie wprowadzał rozwiązania, gwarantujące równy dostęp pacjentów do świadczeń onkologicznych - podkreśla prof. dr hab. Jacek Fijuth, przewodniczący Polskiego Towarzystwa Onkologicznego.
Wyniki leczenia nowotworów w Polsce są gorsze niż w krajach Europy Zachodniej. W Europie pięcioletnie wyleczenie uzyskuje się u 48,3% chorych na raka, w Polsce u 38,4%. Podobna, niekorzystna zależność dotyczy również wskaźników umieralności na nowotwory złośliwe - w Polsce są one znacznie wyższe niż w Europie. Nasze społeczeństwo nie przestrzega zasad profilaktyki onkologicznej. Wciąż zbyt mała liczba osób w naszym kraju zgłasza się na badania skryningowe, a nowotwory są rozpoznawane w wysokich stopniach zaawansowania. Dostęp do świadczeń z zakresu onkologii w poszczególnych województwach jest nierówny, a liczba specjalistów zbyt mała.
Powyższa sytuacja połączyła środowiska naukowe i pacjenckie. Raport powstał w reakcji na trudną sytuację polskich pacjentów onkologicznych oraz z potrzeby włączenia organizacji pacjentów do procesów kształtujących politykę zdrowotną państwa. –uzasadnia Szymon Chrostowski, Prezes Obywatelskiego Porozumienia na rzecz Onkologii i lider Obywatelskiego Porozumienia. Do prac nad dokumentem włączyły się: Polskie Towarzystwo Onkologiczne, Polskie Towarzystwo Onkologii Klinicznej, Polskie Towarzystwo Chirurgii Onkologicznej oraz Polska Koalicja Pacjentów Onkologicznych.
Jednym z naszym wspólnych celów jest doprowadzenie do wdrożenia kolejnej edycji Narodowego Programu Zwalczania Chorób Nowotworowych na lata 2016-2025, który będzie wprowadzał rozwiązania, gwarantujące równy dostęp pacjentów do świadczeń onkologicznych. - podkreśla prof. dr hab. Jacek Fijuth, przewodniczący Polskiego Towarzystwa Onkologicznego. Obecnie system opieki nad pacjentami onkologicznymi w Polsce jest bardzo zróżnicowany w poszczególnych województwach pod względem dostępności do świadczeń z zakresu onkologii i uzależniony jest od wielu czynników organizacyjnych, finansowych i zasobów kadrowych (w szczególności specjalistów onkologów). Najwyższa Izba Kontroli, w informacji o wynikach kontroli realizacji zadań NPZChN w latach 2009-2013 (na podstawie m.in. której opracowany został Raport Obywatelskiego Porozumienia na rzecz Onkologii) przytacza dane, że nie wyeliminowano różnic regionalnych w dostępie m.in. do radioterapii (w 13 województwach wciąż nie osiągnięto zalecanych przez WHO i Unię Europejską wskaźników w zakresie dostępu pacjentó do leczenia tą metodą). Raport wskazuje również na niewystarczającą ilość ośrodków wielospecjalistycznych (np. w terapii raka piersi) - w konsekwencji chory podróżuje do odległych ośrodków. W efekcie zaburzona jest konstytucyjna zasada równości dostępu obywateli do świadczeń opieki zdrowotnej, gdyż jest uzależniona od miejsca zamieszkania i znacząco różni się zarówno jakością i kompleksowością udzielanych świadczeń, jak również, potencjalnie, czasem oczekiwania na realizację świadczenia.–zaznacza prof. dr hab. Jacek Fijuth.
Kolejnym postulatem jest zwiększenie roli badań przesiewowych. Najczęstszym nowotworem, na który zapadają Polacy jest rak płuca (20%), na kolejnych miejscach zachorowalności są: rak piersi, jelita grubego i gruczołu krokowego. Największa umieralność występuje z powodu raka płuca, a następnie: raka jelita grubego, żołądka, piersi i trzustki. Eksperci prognozują, że jeśli umieralnośćw grupie wiekowej 25-64 lata będzie się zmniejszała nadal w takim samym tempie jak w ostatnich latach, to w przypadku mężczyzn obecny przeciętny poziom umieralności w UE zostanie osiągnięty w Polsce ok. 2019 roku; w przypadku kobiet dopiero około 2041 roku. Zwiększenie zachorowalności na wiele nowotworów oraz konieczność racjonalnego wprowadzania nowych metod rozpoznawania i leczenia, które mogą przyczynić się do poprawy rokowania, uzasadniają wprowadzanie systemowych zmian w onkologii. Rozwiązania dobre 20 lub 30 lat temu, nie zawsze są właściwe obecnie. Onkolodzy oczekują systemowych zmian. –przekonuje prof. Maciej Krzakowski, Prezes Polskiego Towarzystwa Onkologii Klinicznej. Dlatego tak ważne jest zwiększenie wykrywalności zmian nowotworowych poprzez m.in. zwiększenie roli badań przesiewowych. Badania przesiewowe w połączeniu z dobrze zorganizowanym procesem leczenia, efektywną alokacją zasobów, tj. specjalistów onkologii oraz urządzeń diagnostycznych i leczniczych) oraz wdrożeniem najlepszych standardów leczenia (leczenie operacyjne, chemio- lub radioterapia, innowacyjne leki) pozwoliłyby uzyskać zwiększenie odsetka całkowitych wyleczeń i wydłużenia czasu przeżycia polskich pacjentów.
Kolejnymi elementem rekomendowanymi do wdrożenia w ramach kolejnego NPZChN są m.in.:
• Powołanie centralnej instytucji z zadaniem koordynowania i realizacji NPZChN, finansowanej z budżetu Programu;
• Poprawa efektywności działań edukacyjnych i wdrożenie nowych rozwiązań w zakresie prewencji pierwotnej i wtórnej; „Rak jelita grubego, rak piersi, czerniaki i wiele innych nowotworów wcale nie musiałoby być śmiertelnym zagrożeniem, gdyby były wcześnie zdiagnozowane i leczone. Dlatego tak ważna jest edukacja społeczeństwa i dostęp do badań przesiewowych o wysokiej jakości, które powinny znaleźć się w nowym NPZChN. Co więcej, NPZChN mógłby wesprzeć powołanie referencyjnych ośrodków w rzadkich nowotworach, co jest jednym z celów zdrowotnych Unii Europejskiej, oraz obiektywną ocenę jakości terapii onkologicznej.”– podkreśla prof. Piotr Rutkowski, Prezes Polskiego Towarzystwa Chirurgii Onkologicznej;
• Podniesienie jakości życia pacjenta onkologicznego poprzez wdrożenie m.in. programów rehabilitacji pacjentów nowotworowych;
• Wprowadzenie rozwiązań, które w sposób równy gwarantowałyby dostęp do nowoczesnych terapii;
• Zwiększenie roli organizacji pacjenckich w procesie kształtowania polityki zdrowotnej państwa, m.in. poprzez wprowadzenie nadzoru środowisk pacjentów nad dostępem do leczenia drogimi terapiami na wzór rozwiązańw innych programach lekowych finansowanych przez NFZ. Podstawowe postulaty organizacji pacjenckich, jak np. określenie maksymalnego czasu oczekiwania na diagnostykęi leczenie, zostały już uwzględnione przez Ministerstwo Zdrowia w tzw. pakiecie onkologicznym. Pozwala to mieć uzasadnioną nadzieję na poprawę jakości opieki nad chorymi onkologicznymi–podkreśla Szymon Chrostowski.
Powyższa sytuacja połączyła środowiska naukowe i pacjenckie. Raport powstał w reakcji na trudną sytuację polskich pacjentów onkologicznych oraz z potrzeby włączenia organizacji pacjentów do procesów kształtujących politykę zdrowotną państwa. –uzasadnia Szymon Chrostowski, Prezes Obywatelskiego Porozumienia na rzecz Onkologii i lider Obywatelskiego Porozumienia. Do prac nad dokumentem włączyły się: Polskie Towarzystwo Onkologiczne, Polskie Towarzystwo Onkologii Klinicznej, Polskie Towarzystwo Chirurgii Onkologicznej oraz Polska Koalicja Pacjentów Onkologicznych.
Jednym z naszym wspólnych celów jest doprowadzenie do wdrożenia kolejnej edycji Narodowego Programu Zwalczania Chorób Nowotworowych na lata 2016-2025, który będzie wprowadzał rozwiązania, gwarantujące równy dostęp pacjentów do świadczeń onkologicznych. - podkreśla prof. dr hab. Jacek Fijuth, przewodniczący Polskiego Towarzystwa Onkologicznego. Obecnie system opieki nad pacjentami onkologicznymi w Polsce jest bardzo zróżnicowany w poszczególnych województwach pod względem dostępności do świadczeń z zakresu onkologii i uzależniony jest od wielu czynników organizacyjnych, finansowych i zasobów kadrowych (w szczególności specjalistów onkologów). Najwyższa Izba Kontroli, w informacji o wynikach kontroli realizacji zadań NPZChN w latach 2009-2013 (na podstawie m.in. której opracowany został Raport Obywatelskiego Porozumienia na rzecz Onkologii) przytacza dane, że nie wyeliminowano różnic regionalnych w dostępie m.in. do radioterapii (w 13 województwach wciąż nie osiągnięto zalecanych przez WHO i Unię Europejską wskaźników w zakresie dostępu pacjentó do leczenia tą metodą). Raport wskazuje również na niewystarczającą ilość ośrodków wielospecjalistycznych (np. w terapii raka piersi) - w konsekwencji chory podróżuje do odległych ośrodków. W efekcie zaburzona jest konstytucyjna zasada równości dostępu obywateli do świadczeń opieki zdrowotnej, gdyż jest uzależniona od miejsca zamieszkania i znacząco różni się zarówno jakością i kompleksowością udzielanych świadczeń, jak również, potencjalnie, czasem oczekiwania na realizację świadczenia.–zaznacza prof. dr hab. Jacek Fijuth.
Kolejnym postulatem jest zwiększenie roli badań przesiewowych. Najczęstszym nowotworem, na który zapadają Polacy jest rak płuca (20%), na kolejnych miejscach zachorowalności są: rak piersi, jelita grubego i gruczołu krokowego. Największa umieralność występuje z powodu raka płuca, a następnie: raka jelita grubego, żołądka, piersi i trzustki. Eksperci prognozują, że jeśli umieralnośćw grupie wiekowej 25-64 lata będzie się zmniejszała nadal w takim samym tempie jak w ostatnich latach, to w przypadku mężczyzn obecny przeciętny poziom umieralności w UE zostanie osiągnięty w Polsce ok. 2019 roku; w przypadku kobiet dopiero około 2041 roku. Zwiększenie zachorowalności na wiele nowotworów oraz konieczność racjonalnego wprowadzania nowych metod rozpoznawania i leczenia, które mogą przyczynić się do poprawy rokowania, uzasadniają wprowadzanie systemowych zmian w onkologii. Rozwiązania dobre 20 lub 30 lat temu, nie zawsze są właściwe obecnie. Onkolodzy oczekują systemowych zmian. –przekonuje prof. Maciej Krzakowski, Prezes Polskiego Towarzystwa Onkologii Klinicznej. Dlatego tak ważne jest zwiększenie wykrywalności zmian nowotworowych poprzez m.in. zwiększenie roli badań przesiewowych. Badania przesiewowe w połączeniu z dobrze zorganizowanym procesem leczenia, efektywną alokacją zasobów, tj. specjalistów onkologii oraz urządzeń diagnostycznych i leczniczych) oraz wdrożeniem najlepszych standardów leczenia (leczenie operacyjne, chemio- lub radioterapia, innowacyjne leki) pozwoliłyby uzyskać zwiększenie odsetka całkowitych wyleczeń i wydłużenia czasu przeżycia polskich pacjentów.
Kolejnymi elementem rekomendowanymi do wdrożenia w ramach kolejnego NPZChN są m.in.:
• Powołanie centralnej instytucji z zadaniem koordynowania i realizacji NPZChN, finansowanej z budżetu Programu;
• Poprawa efektywności działań edukacyjnych i wdrożenie nowych rozwiązań w zakresie prewencji pierwotnej i wtórnej; „Rak jelita grubego, rak piersi, czerniaki i wiele innych nowotworów wcale nie musiałoby być śmiertelnym zagrożeniem, gdyby były wcześnie zdiagnozowane i leczone. Dlatego tak ważna jest edukacja społeczeństwa i dostęp do badań przesiewowych o wysokiej jakości, które powinny znaleźć się w nowym NPZChN. Co więcej, NPZChN mógłby wesprzeć powołanie referencyjnych ośrodków w rzadkich nowotworach, co jest jednym z celów zdrowotnych Unii Europejskiej, oraz obiektywną ocenę jakości terapii onkologicznej.”– podkreśla prof. Piotr Rutkowski, Prezes Polskiego Towarzystwa Chirurgii Onkologicznej;
• Podniesienie jakości życia pacjenta onkologicznego poprzez wdrożenie m.in. programów rehabilitacji pacjentów nowotworowych;
• Wprowadzenie rozwiązań, które w sposób równy gwarantowałyby dostęp do nowoczesnych terapii;
• Zwiększenie roli organizacji pacjenckich w procesie kształtowania polityki zdrowotnej państwa, m.in. poprzez wprowadzenie nadzoru środowisk pacjentów nad dostępem do leczenia drogimi terapiami na wzór rozwiązańw innych programach lekowych finansowanych przez NFZ. Podstawowe postulaty organizacji pacjenckich, jak np. określenie maksymalnego czasu oczekiwania na diagnostykęi leczenie, zostały już uwzględnione przez Ministerstwo Zdrowia w tzw. pakiecie onkologicznym. Pozwala to mieć uzasadnioną nadzieję na poprawę jakości opieki nad chorymi onkologicznymi–podkreśla Szymon Chrostowski.
