Cukrzycy można zapobiec - doniesienie z The Lancet
Autor: Marta Koblańska
Data: 06.05.2019
Źródło: Damian Matusiak/https://www.thelancet.com/journals/landia/article/PIIS2213-8587(19)30093-2/fulltext#%20
https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/diabetes
https://www.thelancet.com/journals/landia/article/PIIS2213-8587(18)30303-6/fulltext
Działy:
Aktualności w Lekarz POZ
Aktualności
Dieta oraz regularna aktywność fizyczna istotnie opóźniają wystąpienie cukrzycy typu 2.
Cukrzyca typu II, silnie związana z nadmierną masą ciała i niską aktywnością fizyczną, stanowi jedno z największych wyzwań zdrowia publicznego XXI wieku - według danych Światowej Organizacji Zdrowia liczba osób chorych na całym świecie zwiększyła się ze 108 milionów w 1980 roku do zatrważających 422 (!) milionów w roku 2014. Według danych literaturowych liczba ta może wzrosnąć nawet do ponad 510 milionów osób w 2030 roku. Sytuacji nie sprzyja narastająca fala nadwagi i otyłości, także wśród młodego pokolenia. Ostatnie badanie z The Lancet Diabetes & Endocrinology pokazuje, że negatywne trendy wcale nie są nieodwracalne.
Zespół naukowców z Chinese Academy of Medical Sciences w Pekinie przeprowadził randomizowane badanie oceniające długofalowy wpływ odpowiedniej diety (ze stosowaniem produktów o niskim indeksie glikemicznym) oraz regularnej aktywności fizycznej na zdrowie osób ze stwierdzoną nieprawidłową tolerancją glukozy. Zakwalifikowano 577 osób i 438 z nich przydzielono do grupy badawczej, która została zobligowana do przestrzegania diety, aktywności fizycznej lub obu wymienionych oraz do grupy placebo, która liczyła początkowo 138 osób. Co ciekawe, badanie rozpoczęto już w 1986 roku, a follow-up prowadzono aż przez 30 lat i oceniono wpływ wymienionych interwencji na częstość występowania cukrzycy, zdarzeń sercowo-naczyniowych, złożonych powikłań mikronaczyniowych, zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych, śmiertelności z wszystkich przyczyn i oczekiwanej długości życia.
Ostatecznie badanie ukończyło 405 osób z grupy badawczej i 135 z grupy kontrolnej. Okazało się, że w pierwszej z wymienionych grup interwencja dietetyczna oraz regularna aktywność fizyczna skutkowały istotnie późniejszym wystąpieniem cukrzycy typu II (mediana 3,96 lat; p=0,0042). Wykazano także inne korzyści wdrażania elementów zdrowego, higienicznego trybu życia: spadek częstości zdarzeń sercowo-naczyniowych (HR 0,74, p=0,006), spadek częstości złożonych powikłań mikronaczyniowych (HR 0,65, p=0,025), a także o aż 33% mniej zgonów z powodu incydentów sercowo-naczyniowych (p=0,022) i o 26% mniej zgonów z jakiejkolwiek przyczyny (p=0,0015). Osoby z wymienionej grupy w porównaniu z rówieśnikami z grupy kontrolnej żyły około 1,5 roku dłużej (p=0,023).
Zespół naukowców z Chinese Academy of Medical Sciences w Pekinie przeprowadził randomizowane badanie oceniające długofalowy wpływ odpowiedniej diety (ze stosowaniem produktów o niskim indeksie glikemicznym) oraz regularnej aktywności fizycznej na zdrowie osób ze stwierdzoną nieprawidłową tolerancją glukozy. Zakwalifikowano 577 osób i 438 z nich przydzielono do grupy badawczej, która została zobligowana do przestrzegania diety, aktywności fizycznej lub obu wymienionych oraz do grupy placebo, która liczyła początkowo 138 osób. Co ciekawe, badanie rozpoczęto już w 1986 roku, a follow-up prowadzono aż przez 30 lat i oceniono wpływ wymienionych interwencji na częstość występowania cukrzycy, zdarzeń sercowo-naczyniowych, złożonych powikłań mikronaczyniowych, zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych, śmiertelności z wszystkich przyczyn i oczekiwanej długości życia.
Ostatecznie badanie ukończyło 405 osób z grupy badawczej i 135 z grupy kontrolnej. Okazało się, że w pierwszej z wymienionych grup interwencja dietetyczna oraz regularna aktywność fizyczna skutkowały istotnie późniejszym wystąpieniem cukrzycy typu II (mediana 3,96 lat; p=0,0042). Wykazano także inne korzyści wdrażania elementów zdrowego, higienicznego trybu życia: spadek częstości zdarzeń sercowo-naczyniowych (HR 0,74, p=0,006), spadek częstości złożonych powikłań mikronaczyniowych (HR 0,65, p=0,025), a także o aż 33% mniej zgonów z powodu incydentów sercowo-naczyniowych (p=0,022) i o 26% mniej zgonów z jakiejkolwiek przyczyny (p=0,0015). Osoby z wymienionej grupy w porównaniu z rówieśnikami z grupy kontrolnej żyły około 1,5 roku dłużej (p=0,023).
