Coraz mniej łóżek pulmonologicznych wobec przyrostu zachorowań

Znikają łóżka pulmonologiczne w szpitalach. Między 20013 rokiem, kiedy było 8,3 tys. łóżek a 2016 rokiem ubyło ich prawie 1000. Coraz mniej lekarzy wybiera również pulmonologię jako specjalizację. W 2015 roku pracowało 1450 pulmonologów, w roku 2016 – 1380. Tymczasem notowany jest wzrost zachorowań na astmę oraz POCHP.

Na astmę choruje już kilkanaście procent dzieci do 7 roku życia, 11 procent dzieci w wieku 11-14 lat i 9-10 procent populacji dorosłych. Według szacunków choruje nawet 4 mln osób, w tym kilkanaście tysięcy na astmę ciężką. Przyrost zachorowań w grupie dorosłych wynosi nawet 67 procent. POCHP zaś ma stać się trzecią przyczyną zgonów na świecie w 2020 roku.

Środki na leczenie astmy koncentrują się na postaci ciężkiej. To nawet 60 procent nakładów, według wyliczeń dr Rafała Dobka z Instytutu Gruźlicy i Chorób Płuc w Warszawie. Jednocześnie ci chorzy stanowią zaledwie 3-5 procent wszystkich chorujących osób. Roczny koszt leczenia astmy ciężkiej wynosi 3,4 tys. euro, podczas gdy łagodnej – 720 euro. Dlaczego tak dużo? Bo to przede wszystkim koszty pośrednie, czyli na przykład absencji w pracy. Jakimi lekami leczy się astmę ciężką? Omalizumab i mepolizumab dostępne są w programach lekowych. Poza tym istnieją leki reslizumab oraz benralizumab.

Podstawą leczenia POCHP są leki rozszerzające oskrzela. Polscy chorzy mają dostęp do terapii LAMA/LABA. Problemem organizacyjnym i finansowym pozostaje dostęp do rehabilitacji stacjonarnej, którą objętych jest zaledwie kilka tysięcy pacjentów z POCHP, podczas gdy choruje nawet 2 mln osób. Również koncentratorów tlenu, z których korzystają chorzy powinno być dwa razy tyle ile jest obecnie. Tymczasem, jak tłumaczy prof. Paweł Śliwiński, prezes Polskiego Towarzystwa Chorób Płuc, POCHP to choroba powszechna i społeczna charakteryzująca się utrwalonymi zwężeniami oskrzeli, co skutkuje ograniczonym przepływem powietrza.