Czy uda się wyeliminować zakażenia pneumokokami u dzieci przedwcześnie urodzonych?
Autor: Marta Koblańska
Data: 17.11.2018
Źródło: mat press/MK
W ciągu ostatnich lat nie maleje liczba dzieci urodzonych przedwcześnie, czyli przed ukończeniem
37. tygodnia ciąży i z małą masą ciała – mniejszą niż 2500 g, które wykazują podwyższoną wrażliwość
na zakażenia. Są one szczególnie narażone na krztusiec, inwazyjną chorobę pneumokokową i grypę.
37. tygodnia ciąży i z małą masą ciała – mniejszą niż 2500 g, które wykazują podwyższoną wrażliwość
na zakażenia. Są one szczególnie narażone na krztusiec, inwazyjną chorobę pneumokokową i grypę.
Szczepienia ochronne są największym osiągnięciem medycyny. Szczepionki ratują życie i chronią przed powikłaniami związanymi z chorobami zakaźnymi, które mogą doprowadzić nawet do śmierci.
Za najwyższą śmiertelność w grupie zakażeń bakteryjnych odpowiadają pneumokoki. Śmiertelność
w inwazyjnej chorobie pneumokokowej może przekraczać we wstrząsie septycznym 50%, a w zapaleniu płuc z bakteriemią – do 25% . Co więcej, choroba obarczona jest dużymi powikłaniami, takimi jak niedosłuch i głuchota (po zapaleniu ucha, zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych).
Obowiązujący w Polsce Program Szczepień Ochronnych (PSO) zawiera szczepienia obowiązkowe (bezpłatne) oraz zalecane (płatne). Od 2017 roku wśród obowiązkowych szczepień znajdują się szczepienia przeciw pneumokokom. Szczepienia zdrowych dzieci – nie uwzględnionych w grupie ryzyka, bezpłatnie realizowane są za pomocą szczepionki 10-walentnej, natomiast w grupie ryzyka szczepionką 13-walentną.
Od 1 stycznia 2019 roku, dzięki zmianie w Programie Szczepień Ochronnych, wszystkie wcześniaki tj. urodzone przed ukończeniem 37. tygodniem ciąży, które są narażone w sposób szczególny na zakażenie pnuemokokiem w związku z przesłankami klinicznymi lub epidemiologicznymi, znajdują się w tzw. grupie ryzyka . W praktyce oznacza to, że bezpłatne szczepienia przeciwko pnuemokokom dla tej grupy dzieci będą realizowane z użyciem szczepionki 13-walentnej.
Od 1988 r. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO), UNICEF oraz organizacje humanitarne prowadzą ogólnoświatowy program eradykacji poliomyelitis. Liczby mówią same za siebie – na świecie od 1988 r. do 2006 r. odnotowano spadek liczby zachorowań o 99% . Mimo, iż choroba jest w odwrocie i w Polsce od lat nie było przypadku zachorowania, nadal szczepienia przeciw polio są obowiązkowe. I będą obowiązkowe dopóki choroba nie zostanie całkowicie wyeliminowana. Przykład polio pokazuje, że konsekwentnie realizowane powszechne szczepienia ochronne, budują odporność zbiorowiskową i pozwalają zapanować nad niektórymi chorobami. Na przeciwstawnym biegunie znajdują się pneumokoki. Według Światowej Organizacji Zdrowia, choroby spowodowane Streptococcus pneumoniae pozostają jednym z głównych globalnych problemów. WHO wskazuje na rosnącą oporność pneumokoków na antybiotyki i podkreśla pilną potrzebę stosowania szczepionek do zwalczania choroby pneumokokowej . Największy problem epidemiologiczny w kontekście lekooporności stanowi serotyp 19A, przed którym chroni szczepionka 13-walentna. W większości państw rozwiniętych Program Szczepień Ochronnych realizowany jest z wykorzystaniem szczepionki 13-walentnej. Stosowana jest aż w 104 (73%) ze 143 państw na świecie, które wprowadziły narodowe programy szczepień ochronnych przeciw pneumokokom. Pozostałe – 31 (22%) realizują program przy użyciu szczepionki 10-walentnej.
Za najwyższą śmiertelność w grupie zakażeń bakteryjnych odpowiadają pneumokoki. Śmiertelność
w inwazyjnej chorobie pneumokokowej może przekraczać we wstrząsie septycznym 50%, a w zapaleniu płuc z bakteriemią – do 25% . Co więcej, choroba obarczona jest dużymi powikłaniami, takimi jak niedosłuch i głuchota (po zapaleniu ucha, zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych).
Obowiązujący w Polsce Program Szczepień Ochronnych (PSO) zawiera szczepienia obowiązkowe (bezpłatne) oraz zalecane (płatne). Od 2017 roku wśród obowiązkowych szczepień znajdują się szczepienia przeciw pneumokokom. Szczepienia zdrowych dzieci – nie uwzględnionych w grupie ryzyka, bezpłatnie realizowane są za pomocą szczepionki 10-walentnej, natomiast w grupie ryzyka szczepionką 13-walentną.
Od 1 stycznia 2019 roku, dzięki zmianie w Programie Szczepień Ochronnych, wszystkie wcześniaki tj. urodzone przed ukończeniem 37. tygodniem ciąży, które są narażone w sposób szczególny na zakażenie pnuemokokiem w związku z przesłankami klinicznymi lub epidemiologicznymi, znajdują się w tzw. grupie ryzyka . W praktyce oznacza to, że bezpłatne szczepienia przeciwko pnuemokokom dla tej grupy dzieci będą realizowane z użyciem szczepionki 13-walentnej.
Od 1988 r. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO), UNICEF oraz organizacje humanitarne prowadzą ogólnoświatowy program eradykacji poliomyelitis. Liczby mówią same za siebie – na świecie od 1988 r. do 2006 r. odnotowano spadek liczby zachorowań o 99% . Mimo, iż choroba jest w odwrocie i w Polsce od lat nie było przypadku zachorowania, nadal szczepienia przeciw polio są obowiązkowe. I będą obowiązkowe dopóki choroba nie zostanie całkowicie wyeliminowana. Przykład polio pokazuje, że konsekwentnie realizowane powszechne szczepienia ochronne, budują odporność zbiorowiskową i pozwalają zapanować nad niektórymi chorobami. Na przeciwstawnym biegunie znajdują się pneumokoki. Według Światowej Organizacji Zdrowia, choroby spowodowane Streptococcus pneumoniae pozostają jednym z głównych globalnych problemów. WHO wskazuje na rosnącą oporność pneumokoków na antybiotyki i podkreśla pilną potrzebę stosowania szczepionek do zwalczania choroby pneumokokowej . Największy problem epidemiologiczny w kontekście lekooporności stanowi serotyp 19A, przed którym chroni szczepionka 13-walentna. W większości państw rozwiniętych Program Szczepień Ochronnych realizowany jest z wykorzystaniem szczepionki 13-walentnej. Stosowana jest aż w 104 (73%) ze 143 państw na świecie, które wprowadziły narodowe programy szczepień ochronnych przeciw pneumokokom. Pozostałe – 31 (22%) realizują program przy użyciu szczepionki 10-walentnej.
Patronat naukowy portalu: