Dupilumab poprawia długotrwałe funkcjonowanie we współistniejącej astmie i POChP

Podczas American Thoracic Society (ATS) 2020 zaprezentowano wyniki badań zastosowania dupilumabu, wpływającego na poprawę czynności płuc u pacjentów z przewlekłym zapaleniem zatok przynosowych z polipami nosa (CRSwNP) i współistniejącą astmą oraz z objawami klinicznymi przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP).

Leczenie 300 mg dupilumabu co 2 tygodnie doprowadziło do znacznej poprawy czynności płuc w okresie od 16 do 24 tygodni u pacjentów z wymienionymi dolegliwościami.

W badaniach III fazy SINUS-24 dodatkowy dupilumab przyniósł znaczną poprawę kilku parametrów końcowych u pacjentów z ciężkim CRS wNP, a także pacjentów z CRS wNP i współistniejącą astmą, których nie udało się wyleczyć podczas standardowej terapii.

Łącznie 258 pacjentów z astmą i 49 pacjentów z klinicznymi objawami POChP zostało losowo przydzielonych do grup dupilumabu, natomiast 170 pacjentów z astmą i 40 pacjentów z klinicznymi objawami POChP było włączonych do grup placebo.

U pacjentów z objawami klinicznymi POChP zaobserwowano wymuszoną objętość wydechową po podaniu leku rozszerzającego oskrzela w ciągu 1 sekundy (FEV1) oraz wymuszoną pojemnością życiową (FVC) <0,70. Badacze zaobserwowali znaczną poprawę FEV1, która faworyzowała dupilumab w porównaniu z placebo u pacjentów z astmą (P <.0001) i klinicznymi objawami POChP (P = .0007) po 16 tygodniach. Polepszenie stanu zdrowia utrzymywało się przez 24 tygodnie.