Prof. Adam Torbicki i doc. Grzegorz Kopeć na łamach The Lancet

Wieloośrodkowy zespół badaczy, w tym dwaj polscy naukowcy - profesor Adam Torbicki oraz docent Grzegorz Kopeć - na łamach The Lancet opublikował wyniki badania nad zastosowaniem nowej terapii w leczeniu zakrzepowo-zatorowego nadciśnienia płucnego CTEPH.

Przewlekłe zakrzepowo-zatorowe nadciśnienie płucne (CTEPH) jest chorobą rzadką (zachorowalność około 5/milion osób) i jest powikłaniem około 4% epizodów zatorowości płucnej. Z racji coraz większego rozpowszechnienia udowodnionych czynników ryzyka epizodów zakrzepowo-zatorowych (m.in. palenia papierosów, stosowania antykoncepcji hormonalnej, otyłości czy braku aktywności fizycznej) można spodziewać się, że w najbliższej przyszłości coraz więcej osób będzie cierpiało z powodu tej choroby. Wieloośrodkowy zespół badaczy, w tym dwaj polscy naukowcy - Pan Profesor Adam Torbicki oraz Pan Docent Grzegorz Kopeć - na łamach The Lancet opublikował wyniki badania nad zastosowaniem nowej terapii w leczeniu CTEPH.

Udowodniono już, że treprostynil (analog prostacykliny) jest skuteczny w leczeniu nadciśnienia płucnego, jednak dotychczas brakowało informacji dotyczących jego zastosowania w leczeniu przewlekłego zakrzepowo-zatorowego nadciśnienia płucnego (CTEPH). Przeprowadzono zatem randomizowane badanie z podwójnie ślepą próbą na grupie 105 pacjentów z klasą funkcjonalną III lub IV według WHO (co oznacza pojawienie się duszności etc. przy najmniejszym wysiłku lub w spoczynku) i wynikiem testu 6-minutowego marszu w zakresie 150-400 metrów. 53 pacjentów przydzielono do podskórnego otrzymywania treprostynilu w dużych (docelowa dawka 30ng/kg m.c. w 12. tygodniu leczenia) lub niskich dawkach (3ng/kg m.c.). Badacze ocenili, czy dystans 6-minutowego marszu istotnie różnił się między grupami w 24. tygodniu od rozpoczęcia postępowania i czy takie postępowanie jest bezpieczne dla już bardzo obciążonych chorych.

Okazało się, że w grupie otrzymującej treprostynil w dużych dawkach dystans marszu uległ wydłużeniu o średnio 45 metrów (CI 27,5 do 62,45), a w grupie otrzymującej niską dawkę jedynie o 4,3 metra (CI -13,34 do 21,92; p=0,0016). Odnotowano w sumie 12 zdarzeń niepożądanych u 10 pacjentów z grupy "niskodawkowej" i 16 zdarzeń u 9 pacjentów z grupy "wysokodawkowej", przy czym należy podkreślić, że większość z nich stanowił ból w miejscu podawania.

Terapia treprostynilem w wysokich dawkach okazała się skuteczna i bezpieczna. Odkrycie dotyczy stosunkowo niewielkiej grupy pacjentów, lecz należy pamiętać, że tym pacjentem może się stać każdy z nas - dlatego każdy krok ku leczeniu jakiekolwiek choroby jest krokiem w dobrą stronę.