Chronoterapia w leczeniu RZS z zastosowaniem glukokortykosteroidów w niskiej dawce
Autor: Izabela Żmijewska
Data: 28.02.2013
Źródło: Buttgereit F, Mehta D, Kirwan J i wsp. Low-dose prednisone chronotherapy for rheumatoid arthritis: a randomised clinical trial (CAPRA-2). Ann Rheum Dis. 2013 Feb;72(2):204-10
| Tagi: | RZS |
Chronoterapia to metoda leczenia z wykorzystaniem wiedzy dotyczącej działania leków w zależności od pory dnia. W reumatoidalnym zapaleniu stawów (RZS) występowanie objawów ma ewidentny związek z porą dnia.
Rano nasilenie bólu oraz odczuwana sztywność stawów ma największe natężenie, co tłumaczy się nasilonym uwalnianiem cytokin prozapalnych takich jak np. interleukina 6 (Il-6) czy czynnik martwicy nowotworów (TNF) w godzinach nocnych. U pacjentów z RZS stwierdza się zaburzenia wydzielania kortyzolu, który wykazuje działanie przeciwzapalne oraz immunosupresyjne. Kortyzol uwalniany jest również w godzinach nocnych. Glukokortykosteroidy (GKS) odgrywają istotna rolę w leczeniu RZS i często są stosowane w praktyce klinicznej, jednak jak wiadomo przyczyniają sie do występowania licznych działań niepożądanych. Być może wykorzystanie chronoterapii poprawi profil bezpieczeństwa leczenia GKS.
Przeprowadzono randomizowane badanie kliniczne z zastosowaniem prednizonu w dawce 5 mg w postaci tabletki o zmodyfikowanym uwalnianiu. W badaniu, które trwało 12 tygodni wzięło udział 350 pacjentów z rozpoznaniem RZS i ustaloną farmakoterapią lekami modyfikującymi przebieg choroby (LMPCh). Pacjenci podzieleni byli na dwie grupy (przyjmujących prednizon oraz przyjmujących placebo) w stosunku 2:1. Tabletki przyjmowali w godzinach wieczornych, natomiast lek był uwalniany po 4 godzinach od spożycia tabletki.
W grupie przyjmującej prednison i LMPCh stwierdzono lepszą odpowiedź kliniczną wyrażoną ACR20 ( 48% vs 29%; p<0,001), ACR50 (22% vs 10%, p<0,006) oraz redukcją czasu trwania sztywności porannej w porównaniu do grupy leczonej placebo i LMPCh. Grupa leczona prednizonem po 12 tygodniach terpii charakteryzowała się niższą aktywnością choroby, większą redukcją odczuwanego zmęczenia i poprawą w kwestionariuszu jakości życia (SF-36). Częstośc występowania zdarzeń niepożądanych w trakcie terapii w obu grupach była podobna.
Wyniki badania wskazują na dobrą skutecznośc prednizonu w małej dawce w terapii RZS. Autorzy badania wskazuja na koniecznośc prowadzenia dalszych badań, ktore miałyby na celu optymalizację stosunku korzyść – ryzyko w terapeutycznym zastosowaniu GKS.
Przeprowadzono randomizowane badanie kliniczne z zastosowaniem prednizonu w dawce 5 mg w postaci tabletki o zmodyfikowanym uwalnianiu. W badaniu, które trwało 12 tygodni wzięło udział 350 pacjentów z rozpoznaniem RZS i ustaloną farmakoterapią lekami modyfikującymi przebieg choroby (LMPCh). Pacjenci podzieleni byli na dwie grupy (przyjmujących prednizon oraz przyjmujących placebo) w stosunku 2:1. Tabletki przyjmowali w godzinach wieczornych, natomiast lek był uwalniany po 4 godzinach od spożycia tabletki.
W grupie przyjmującej prednison i LMPCh stwierdzono lepszą odpowiedź kliniczną wyrażoną ACR20 ( 48% vs 29%; p<0,001), ACR50 (22% vs 10%, p<0,006) oraz redukcją czasu trwania sztywności porannej w porównaniu do grupy leczonej placebo i LMPCh. Grupa leczona prednizonem po 12 tygodniach terpii charakteryzowała się niższą aktywnością choroby, większą redukcją odczuwanego zmęczenia i poprawą w kwestionariuszu jakości życia (SF-36). Częstośc występowania zdarzeń niepożądanych w trakcie terapii w obu grupach była podobna.
Wyniki badania wskazują na dobrą skutecznośc prednizonu w małej dawce w terapii RZS. Autorzy badania wskazuja na koniecznośc prowadzenia dalszych badań, ktore miałyby na celu optymalizację stosunku korzyść – ryzyko w terapeutycznym zastosowaniu GKS.
