Specjalizacje, Kategorie, Działy

Definicja remisji w toczniu rumieniowatym układowym

Udostępnij:
Definicja remisji ma kluczowe znaczenie dla wyznaczenia celu prowadzenia terapii, co warunkuje optymalny dobór metody leczenia, a także stanowi ważny element prowadzenia badań klinicznych.
Remisja choroby określa ramy efektywności leczenia takie śmiertelność, uszkodzenia narządów, liczbę okresów zaostrzeń w przedziale czasu oraz jakość życia chorego. W przypadku tocznia rumieniowatego układowego (ang. systemic lupus erythematosus- SLE) brak jest powszechnie akceptowalnej definicji remisji. Grupa robocza ekspertów określiła remisję jako stabilny stan choroby, kiedy nie stwierdza się klinicznych jej objawów, co można wyrazić kliniczną skalą aktywności choroby (ang. clinical SLE Disease Activity Index) cSLEDAI=0. Dodatkowymi parametrami, które uwzględniono była ocena aktywności choroby przez lekarza PGA <0,5 (ang. Physician Global Assessment, mierzona w skali 0-3) oraz stosowana dawka glikokortykosteroidów, przeliczona na prednizon, PDN≤5mg (uwzględnienie dawki GKS ma związek z działaniami niepożądanymi tych leków prowadzącymi do uszkodzenia narządów).
W wieloośrodkowym badaniu przeprowadzonym przez włoskich naukowców na podstawie danych uzyskanych od 646 chorych z SLE oceniono wydajność każdej z powyżej wymienionych metod określania remisja oddzielnie oraz w łącznym zastosowaniu. W oparciu o analizy statystyczne dowiedziono, iż w praktyce klinicznej najbardziej wiarygodną definicją remisji jest wartość cSLEDAI=0. Jeżeli dodatkowo zostanie uwzględniona skala PGA, wówczas liczba chorych spełniających kryteria remisji zostanie zredukowana, aczkolwiek nie będzie miało to wpływu na lepsze wyniki końcowe chorych z remisją. Jak zaobserwowali autorzy ocena lekarza często jest zawyżana w przypadku występowania u pacjenta dolegliwości ze strony narządu ruchu lub objawów neurologicznych.
Również uwzględnienie dawki GKS (PDN≤5mg) w perspektywie obserwacji krótko i średnioterminowej (5 lat) nie ma większego wpływu na wyniki oceny uszkodzeń narządowych. Niemniej jednak dane odnośnie poważnych działań niepożądanych związanych z długoterminowym stosowanie GKS są jednoznaczne, dlatego zgodnie z aktualną praktyką należy dążyć do redukcji dawek, a jeśli to możliwe odstawienie GKS (w przypadku stosowania w leczeniu leków immunosupresyjnych w pierwszej kolejności należy redukować dawki GKS).
Autorzy badania zachęcają do stosowania w praktyce klinicznej indeksu aktywności choroby, w strategii leczenia ukierunkowanego na cel wyznacznikiem powinno być cSLEDAI=0.

opracowała: dr n. med. Ewa Morgiel

Źródło: Saccon F, Zen M, Gatto M, Margiotta DPE, Afeltra A, Ceccarelli F, Conti F, Bortoluzzi A, Govoni M, Frontini G, Moroni G, Dall'Ara F, Tincani A, Signorini V, Mosca M, Frigo AC, Iaccarino L, Doria A. Remission in systemic lupus erythematosus: testing different definitions in a large multicentre cohort. Ann Rheum Dis. 2020 Jul;79(7):943-950.
 
Patronat naukowy portalu
prof. dr hab. Piotr Wiland – kierownik Katedry i Kliniki Reumatologii i Chorób Wewnętrznych Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu
 
© 2024 Termedia Sp. z o.o. All rights reserved.
Developed by Bentus.