Ryzyko poważnych zakażeń u chorych z RZS leczonych biologicznie „nieTNF” na podstawie rejestrów z Dani i Szwecji
Autor: Alicja Kostecka
Data: 25.02.2019
Źródło: AK/Risk of serious infections in patients with rheumatoid arthritis treated in routine care with abatacept, rituximab and tocilizumab in Denmark and Sweden. Ann Rheum Dis. 2019 Mar;78(3):320-327
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
W leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów (RZS) dostępny jest coraz większy panel leków biologicznych o różnych mechanizmach działania. Pozostaje zawsze pytanie jak najlepiej dobrać lek do konkretnego pacjenta?
Jedną z podstawowych trosk przy stosowaniu leków biologicznych są działania niepożądane, a wśród nich- ze względu ingerencję w układ immunologiczny - ryzyko wystąpienia infekcji. Ważnym źródłem danych są rejestry pacjentów leczonych biologicznie. W porównaniu z danymi pochodzącymi z badań klinicznych dobór pacjentów w realnej codziennej praktyce jest bardziej zróżnicowany, a czas terapii zwykle dłuższy. Autorzy tego opracowania zwrócili uwagę na niewiele danych w literaturze odnośnie analizy ryzyka wystąpienia infekcji przy stosowaniu leków biologicznych nie będących inhibitorami TNF.
W rejestrach z Dani i Szwecji w okresie 2010-2015 odnotowano 8987 rozpoczętych cykli stosowania u chorych z RZS leków abatacept (2725), rytuksymab (n=3363), tocilizumab (n=2899). Grupy pacjentów nie były jednorodne, chorzy stosujący rytuksymab byli starsi, mieli dłuższy czas trwania choroby oraz więcej przebytych chorób nowotworowych. Ryzyko ciężkich infekcji (wymagających hospitalizacji) w okresie 12 miesięcy od rozpoczęcia leczenia wahało się w zakresie 4.7-8.1 /100 pacjentolat natomiast w okresie 0-24 miesięcy wyniosło 4.3-7.5/ 100 pacjentolat. Zarówno w rejestrze duńskim jak i szwedzkim ryzyko ciężkich infekcji w pierwszym roku było około 25% niższe dla tocilizumabu i około 10% niższe dla abatacebtu w porównaniu z rytuksymabem. Natomiast ryzyko ciężkich infekcji było około 20% niższe dla tocilizumabu w odniesieniu do abataceptu.
W populacjach szwedzkiej i duńskiej odnotowano podobne różnice w częstości występowania ciężkich zakażeń w odniesieniu do różnych leków biologicznych nie będących inhibitorami TNF, przy czym najmniej ciężkich infekcji wymagających hospitalizacji odnotowano u leczonych tocilizumabem. Wyniki badania należy jednak interpretować z ostrożnością z uwagi na odmienną charakterystykę pacjentów leczonych abataceptem, rytuksymabem, tocilizumabem.
W rejestrach z Dani i Szwecji w okresie 2010-2015 odnotowano 8987 rozpoczętych cykli stosowania u chorych z RZS leków abatacept (2725), rytuksymab (n=3363), tocilizumab (n=2899). Grupy pacjentów nie były jednorodne, chorzy stosujący rytuksymab byli starsi, mieli dłuższy czas trwania choroby oraz więcej przebytych chorób nowotworowych. Ryzyko ciężkich infekcji (wymagających hospitalizacji) w okresie 12 miesięcy od rozpoczęcia leczenia wahało się w zakresie 4.7-8.1 /100 pacjentolat natomiast w okresie 0-24 miesięcy wyniosło 4.3-7.5/ 100 pacjentolat. Zarówno w rejestrze duńskim jak i szwedzkim ryzyko ciężkich infekcji w pierwszym roku było około 25% niższe dla tocilizumabu i około 10% niższe dla abatacebtu w porównaniu z rytuksymabem. Natomiast ryzyko ciężkich infekcji było około 20% niższe dla tocilizumabu w odniesieniu do abataceptu.
W populacjach szwedzkiej i duńskiej odnotowano podobne różnice w częstości występowania ciężkich zakażeń w odniesieniu do różnych leków biologicznych nie będących inhibitorami TNF, przy czym najmniej ciężkich infekcji wymagających hospitalizacji odnotowano u leczonych tocilizumabem. Wyniki badania należy jednak interpretować z ostrożnością z uwagi na odmienną charakterystykę pacjentów leczonych abataceptem, rytuksymabem, tocilizumabem.
