Ryzyko żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawów

Choroba zwyrodnieniowa stawów prowadzi do unieruchomienia oraz potrzeby wykonania endoprotezoplastyki zajętych stawów, które są silnymi czynnikami ryzyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej. Na łamach "Annals of Rheumanic Diseases", opublikowano wyniki badania kohortowego, w którym oceniano wpływ choroby zwyrodnieniowej stawów na występowanie żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej.

Dane pochodziły z bazy danych zbierających informacje na temat wizyt u lekarzy rodzinnych. W sumie zidentyfikowano 21 tys. przypadków pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego, 10 tys. z chorobą zwyrodnieniową stawu biodrowego oraz 6 tys. z chorobą zwyrodnieniową stawów rąk. Do każdego rekordu dobrano po pięć osób tworzących grupę kontrolną. Ryzyko oszacowano, wykorzystując wieloczynnikowy model hazardu Coxa.

Choroba zwyrodnieniowa stawu kolanowego była związana ze zwiększonym ryzykiem żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (HR=1,38; 95% CI: 1,23-1,56), jednakże zaledwie około 25% związku można było wytłumaczyć przybyciem endoprotezoplastyki stawu kolanowego. Podobnie choroba zwyrodnieniowa stawu biodrowego zwiększa ryzyko żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (HR=1,83; 95% CI: 1,56-2,13), ale za zwiększone ryzyko tylko w 28% odpowiadała endoprotezoplastyka stawu biodrowego. Nie zaobserwowano, aby choroba zwyrodnieniowa stawów rąk miała związek ze zwiększonym ryzykiem żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej.

Choroba zwyrodnieniowa dużych stawów może być czynnikiem ryzyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej, ale tylko w części efekt ten można wytłumaczyć przybyciem endoprotezoplastyki jednego ze stawów.
CI – Confidence Interval (pl. przedział ufności), HR – Hazard Ratio (pl. hazard względny)