123RF
Strategia redukcji dawki inhibitora TNF w leczeniu spondyloartropatii zapalnej i łuszczycowego zapalenia stawów
Redaktor: Iwona Konarska
Data: 10.10.2022
Źródło: Michielsens CA, den Broeder N, van den Hoogen FH, Mahler EA, Teerenstra S, van der Heijde D, Verhoef LM, den Broeder AA. Treat-to-target dose reduction and withdrawal strategy of TNF inhibitors in psoriatic arthritis and axial spondyloarthritis: a randomised controlled non-inferiority trial. Ann Rheum Dis. 2022 Oct;81(10):1392-1399
Jednoośrodkowe randomizowane badanie kliniczne prowadzone w Holandii ma pomóc w opracowaniu schematu redukcji dawek iTNF w leczeniu SpA oraz ŁZS.
Inhibitory TNF alfa (iTNF) są stosowane z dobrym efektem w leczeniu zarówno spondyloartropatii zapalnej (SpA), jak również łuszczycowego zapalenia stawów (ŁZS). Przewlekła terapia iTNF niesie za sobą ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, w tym również ciężkich infekcji.
Z kolei redukcja dawki leku i/lub jego odstawienie mogą być powodem zaostrzenia objawów.
Aktualnie brakuje wypracowanego, opartego na dowodach naukowych schematu redukcji dawek iTNF w leczeniu SpA oraz ŁZS. W Holandii przeprowadzono jednoośrodkowe randomizowane badanie kliniczne leczenia chorych ze SpA i ŁZS inhibitorami TNF (adalimumab, etanercept, golimumab, infliximab) w dawkach redukowanych na podstawie strategii leczenia ukierunkowanego na cel (treat to target). Zrandomizowano 122 chorych (64 ŁZS i 58 SpA), których losowo przydzielono do jednej z dwóch grup: z redukcją dawki (n = 64) lub bez redukcji dawki (n = 58).
U chorych w grupie z redukcją dawki jej zmniejszenie warunkowane było potwierdzeniem niskiej aktywności choroby. Wizyty odbywały się co trzy miesiące, w chwili włączenia do badania chorzy przyjmowali 100 proc. dawki przynależnej (baseline), a kolejne stopnie redukcji dawki to 66 proc., 50 proc., 0 proc. (schematy zależały od stosowanej substancji leczniczej, np. dla adalimumabu 66 proc. – to dawka leku podawana co trzy tygodnie, a 50 proc. dawka leku podawanego co 4 tygodnie.
Po przeprowadzeniu analizy statystycznej stwierdzono, że wyniki leczenia w grupie z redukcją dawki są równoważne (non-inferiority) w porównaniu z wynikami w grupie bez redukcji.
W ocenie po 12 miesiącach u większości pacjentów przy zastosowaniu zredukowanych dawek utrzymywała się niska aktywność choroby, a około 1/4 chorych było w stanie przerwać stosowanie leku.
Korzyści płynące z wykorzystania schematu redukcji dawek to swego rodzaju oszczędność w ekspozycji pacjenta na działanie leku i mniej działań niepożądanych, a dodatkowo obniżenie kosztów leczenia.
Opracowanie: dr n. med. Ewa Morgiel
Z kolei redukcja dawki leku i/lub jego odstawienie mogą być powodem zaostrzenia objawów.
Aktualnie brakuje wypracowanego, opartego na dowodach naukowych schematu redukcji dawek iTNF w leczeniu SpA oraz ŁZS. W Holandii przeprowadzono jednoośrodkowe randomizowane badanie kliniczne leczenia chorych ze SpA i ŁZS inhibitorami TNF (adalimumab, etanercept, golimumab, infliximab) w dawkach redukowanych na podstawie strategii leczenia ukierunkowanego na cel (treat to target). Zrandomizowano 122 chorych (64 ŁZS i 58 SpA), których losowo przydzielono do jednej z dwóch grup: z redukcją dawki (n = 64) lub bez redukcji dawki (n = 58).
U chorych w grupie z redukcją dawki jej zmniejszenie warunkowane było potwierdzeniem niskiej aktywności choroby. Wizyty odbywały się co trzy miesiące, w chwili włączenia do badania chorzy przyjmowali 100 proc. dawki przynależnej (baseline), a kolejne stopnie redukcji dawki to 66 proc., 50 proc., 0 proc. (schematy zależały od stosowanej substancji leczniczej, np. dla adalimumabu 66 proc. – to dawka leku podawana co trzy tygodnie, a 50 proc. dawka leku podawanego co 4 tygodnie.
Po przeprowadzeniu analizy statystycznej stwierdzono, że wyniki leczenia w grupie z redukcją dawki są równoważne (non-inferiority) w porównaniu z wynikami w grupie bez redukcji.
W ocenie po 12 miesiącach u większości pacjentów przy zastosowaniu zredukowanych dawek utrzymywała się niska aktywność choroby, a około 1/4 chorych było w stanie przerwać stosowanie leku.
Korzyści płynące z wykorzystania schematu redukcji dawek to swego rodzaju oszczędność w ekspozycji pacjenta na działanie leku i mniej działań niepożądanych, a dodatkowo obniżenie kosztów leczenia.
Opracowanie: dr n. med. Ewa Morgiel
