Zmiany rozdziału kosztów związanych z leczeniem RZS w ostatnim dziesięcioleciu na podstawie danych z Niemiec.

RZS to najczęstsza układowa choroba tkanki łącznej, na którą zapada około 1% populacji. Choroba najczęściej rozpoczyna się w 55-64 roku życia i wpływa istotnie na status socjoekonomiczny poprzez wydatki związane z leczeniem, jak i utratę zdolności do wykonywania pracy.

Analizę statystyczną przeprowadzono na podstawie narodowej bazy danych niemieckich ośrodków zajmujących się leczeniem zapalenia stawów, w której każdego roku odnotowywano około 3400 osoby zarówno z "nowym" rozpoznaniem RZS, jak również w ramach wizyty kontrolnej. W badaniu porównywano koszty bezpośrednie i pośrednie związane z leczeniem RZS w roku 2002 i 2011. Zaobserwowano istotny wzrost kosztów bezpośrednich leczenia RZS z 4914€ do 8206€ u chorych w wieku 18-64 lat oraz z 4100€ do 6221€ u chorych powyżej 65 r.ż., co było związane z częstszym zastosowaniem w leczeniu terapii biologicznej ( u chorych 18-64 r.ż. wzrost zastosowania leczenia biologicznego z 5.6% do 31.2%, a >65r.ż. z 2.8% do 19.2%). Jednocześnie w badanym okresie stwierdzono zmniejszenie kosztów związanych z hospitalizacjami oraz kosztów pośrednich wynikających z przebywania na zwolnieniach chorobowych, czasową lub trwałą niezdolnością do pracy. W badaniu tym wykazano lepszy stan czynnościowy i większą sprawność pacjentów w 2011 roku. Zatem wzrost kosztów leczenia spowodowany zastosowaniem droższych leków został częściowo zniwelowany poprzez obniżenie kosztów pośrednich i ostatecznie całkowity wzrost kosztów leczenia wzrósł o 2437-2981€ u chorych w wieku produkcyjnymi i o 2121€ w wieku emerytalnym. Autorzy badania wskazują również na zatrzymanie wzrostu wydatków na leki stosowane w RZS od 2009, dlatego w ciągu kolejnych lat nie jest spodziewany dalszy wzrost kosztów leczenia RZS.