Chirurgia kolorektalna: czy profilaktyczna dawka enoksaparyny jest wystarczająca?

Dla wielu pacjentów ze zdiagnozowanym rakiem jelita grubego największą szansą na wyleczenie stanowi leczenie chirurgiczne. Jest ono jednak mniej lub bardziej inwazyjne, co wiąże się z ryzykiem wystąpienia powikłań, w tym powikłań zakrzepowo-zatorowych. Mimo że udowodniono istotny spadek ryzyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej przy stosowaniu profilaktycznych dawek enoksaparyny (40mg) to szacuje się, że od 4% do nawet 12% pacjentów nie unika przykrych powikłań.

Badacze z University of Utah sprawdzili, czy profilaktycznie podawana enoksaparyna w wystarczającym stopniu (zabezpieczającym przed wystąpieniem ŻChZZ) prowadzi do hamowania aktywności czynnika Xa u pacjentów poddawanych operacjom kolorektalnym z powodu nowotworu. 106 pacjentom otrzymującym 40mg enoksaparyny dziennie zmierzono poziom czynnika Xa (docelowo 0,3-0,5 IU/ml), a follow-up prowadzono 90 dni.

Wśród badanej populacji aż u 72 osób (67,9%) nie udało się osiągnąć pożądanego poziomu inaktywowanego czynnika Xa. Ponadto wykazano, że istnieje odwrotna korelacja między skutecznym działaniem leku a masą ciała. Dostosowanie dawki enoksaparyny w czasie rzeczywistym było skuteczne, gdyż u tych pacjentów w przeciwieństwie do standardowego dawkowania istotnie częściej uzyskiwano odpowiednie działanie leku (85,4% vs 29,2%, p<0,001).

Warto dodać, że czynnikiem ryzyka zachorowania na raka jelita grubego jest nadwaga i otyłość, których częstość systematycznie rośnie – szczególnie w tej grupie pacjentów dotychczasowa profilaktyczna dawka enoksaparyny może okazać się niewystarczająca.