Jak leczyć wczesną neoplazję w przebiegu przełyku Barretta – EMR czy ESD?
Autor: Mariusz Bryl
Data: 22.02.2016
Źródło: Terhegen G, Hom EM, Vieth M i wsp. A randomized trial of endoscopic submucosal dissection versus endoscopic mucosal resection for early Barrett’s neoplasia. Gut 2016, Jan 22 epub ahead of print. PE/MB
Na łamach prestiżowego czasopisma Gut ukazały się wyniki randomizowanego badania, w którym porównywano skuteczność i bezpieczeństwo dwóch technik endoskopowych w terapii wczesnej neoplazji w przebiegu przełyku Barretta – mukozektomii (ang. endoscopic mucosal resection – EMR) oraz dyssekcji podśluzówkowej (ang. endoscopic submucosal dissection – ESD).
Wczesną neoplazję w przebiegu przełyku Barretta definiowano, jako obecność neoplazji śródnabłonkowej dużego stopnia (ang. high-grade intraepithelial neoplasia – HGIN) lub wczesnego gruczolakoraka (ang. early adenocarcinoma – EAC) ≤ 3 cm. Pacjenci z takim rozpoznaniem byli w sposób randomizowany przydzielani do dwóch grup terapeutycznych – leczonych EMR lub ESD. Głównym ocenianym punktem końcowym badania był odsetek radykalnych resekcji. Drugorzędowymi punktami końcowymi były odsetki całkowitych remisji po leczeniu, odsetek nawrotów choroby i ilość zdarzeń niepożądanych.
Nie stwierdzono wyjściowo żadnych różnic w zakresie charakterystyki usuwanych zmian chorobowych techniką EMR (20 chorych) czy ESD (20 chorych). Zmiany o charakterze HGIN lub EAC wykazano w badaniu histologicznym w materiałach tkankowych usuniętych metodą EMR lub ESD w przypadku 34 pacjentów. Odsetek radykalnych resekcji, definiowanych jako brak zmian o charakterze HGIN lub EAC w obrzeżach usuniętych tkanek w ocenie histologicznej, był istotnie większy u osób leczonych techniką ESD (10/17 vs 2/12, p=0.01). Nie wykazano jednak między obiema metodami terapeutycznymi różnic w zakresie całkowitej remisji onkologicznej w 3 miesiącu obserwacji (w grupie ESD 15/16 vs w grupie EMR 16/17). Podczas dalszego nadzoru, trwającego średnio 23 miesiące, odnotowano 1 przypadek nawrotu wczesnego gruczolakoraka przełyku u 1 chorego, leczonego ESD. W toku dalszej terapii, w czterech przypadkach w grupie ESD oraz w trzech przypadkach w grupie EMR, chorych poddawano dalszemu leczeniu chirurgicznemu. Odnotowano dwa poważne zdarzenia niepożądane – oba w grupie chorych, leczonych techniką ESD.
Wyniki powyższego badania pokazują, że zarówno ESD, jak i EMR są technikami skutecznymi u osób z wczesną neoplazją w przebiegu przełyku Barretta. Odsetek radykalnych resekcji był większy wśród chorych, leczonych metodą ESD, ale nie miało to istotnego klinicznego przełożenia w omawianej analizie.
Nie stwierdzono wyjściowo żadnych różnic w zakresie charakterystyki usuwanych zmian chorobowych techniką EMR (20 chorych) czy ESD (20 chorych). Zmiany o charakterze HGIN lub EAC wykazano w badaniu histologicznym w materiałach tkankowych usuniętych metodą EMR lub ESD w przypadku 34 pacjentów. Odsetek radykalnych resekcji, definiowanych jako brak zmian o charakterze HGIN lub EAC w obrzeżach usuniętych tkanek w ocenie histologicznej, był istotnie większy u osób leczonych techniką ESD (10/17 vs 2/12, p=0.01). Nie wykazano jednak między obiema metodami terapeutycznymi różnic w zakresie całkowitej remisji onkologicznej w 3 miesiącu obserwacji (w grupie ESD 15/16 vs w grupie EMR 16/17). Podczas dalszego nadzoru, trwającego średnio 23 miesiące, odnotowano 1 przypadek nawrotu wczesnego gruczolakoraka przełyku u 1 chorego, leczonego ESD. W toku dalszej terapii, w czterech przypadkach w grupie ESD oraz w trzech przypadkach w grupie EMR, chorych poddawano dalszemu leczeniu chirurgicznemu. Odnotowano dwa poważne zdarzenia niepożądane – oba w grupie chorych, leczonych techniką ESD.
Wyniki powyższego badania pokazują, że zarówno ESD, jak i EMR są technikami skutecznymi u osób z wczesną neoplazją w przebiegu przełyku Barretta. Odsetek radykalnych resekcji był większy wśród chorych, leczonych metodą ESD, ale nie miało to istotnego klinicznego przełożenia w omawianej analizie.
Przegląd Gastroenterologiczny
