Przeszczep wątroby od żywego i martwego dawcy

Do przeszczepu wątroby wymagana jest jedynie zgodność w zakresie grup krwi. Dawcą dla pacjentów cierpiących z powodu raka wątrobowokomórkowego (ang. hepatocellular carcinoma, HCC) mogą być zarówno żywi dawcy (ang. potential live donor of liver transplant, pLDLT) oraz zmarli (ang. deceased donor of liver transplant, pDDLT). Wyniki wpływu rodzaju dawcy wątroby na przeżywalność pacjentów z wcześniejszym HCC są niejednoznaczne.

Na łamach Journal of Hepatology pojawił się artykuł Goldaracena i wsp. w którym autorzy podsumowali przeżywalność pacjentów z HCC w zależności od rodzaju dawcy organu. Na przestrzeni lat 2000-2015 autorzy odnotowali 219 pacjentów po przeszczepie od pLDLT i 632 po przeszczepie od pDDLT. Czas oczekiwania na dawcę był w krótszy w przypadku oczekiwania na fragment wątroby od pLDLT w porównaniu z pDDLT (4,8 [2,9-8,8] vs. 6,2 [3,0-12,0] miesięcy, p=0,02). Ponadto, pacjenci pLDLT rzadziej byli wykreślani z list oczekujących niż pDDLT (odpowiednio: 32/219 [14,6%] vs. 174/632 [27,5%]). Przeżywalność w okresie jednego, trzech i pięciu lat wynosiła odpowiednio dla pLDLT: 86%, 72%, 68% i była istotnie wyższa (p=0,02) w porównaniu z pDDLT: 82%, 63% i 57%. Okres oczekiwania na przeszczep 9-12 miesięcy (HR=1,53; 95% CI: 1,02-2,31) i powyżej 12 miesięcy (HR=1,69; 95% CI: 1,23-2,32) były niezależnie związane ze zwiększonym ryzykiem śmierci.

Możliwość wykonania przeszczepu wątroby od żywego dawcy ze względu na krótszy okres oczekiwania oraz mniejsze ryzyko wykreślenia z listy oczekujących cechowało się lepszym przeżyciem odległym w porównaniu od przeszczepu od zmarłego dawcy.