Leczenie przeciwpłytkowe przed udarem a mniejsza niepełnosprawność przy wypisie

Béjot i wsp. przeanalizowali dane opisujące leczenie pierwszych niedokrwiennych udarów mózgu 4275 pacjentów. Przyjmowanie leków przeciwpłytkowych przed wystąpieniem udaru było związane z mniejszym ilorazem szans wystąpienia ciężkiej niepełnosprawności przy wypisie.

Skuteczność leków przeciwpłytkowych w zapobieganiu niedokrwiennemu udarowi mózgu została szerzej opisana w latach 90-tych u pacjentów wymagających prewencji wtórnej [1]. W ostatnich 20 latach ważnymi kierunkami badań na tym polu były porównanie skuteczności kwasu acetylosalicylowego (ASA) i klopidogrelu oraz określenie skuteczności leków przeciwpłytkowych zastosowanych w pierwszych godzinach udaru. Mimo kontrowersji otaczających stosowanie łączonej terapii ASA i klopidogrelem w prewencji udaru mózgu w latach 2000-2007 odsetek amerykańskich pacjentów po udarze przyjmujących ASA łącznie z klopidogrelem wzrósł z 0.5% do 22%. W tym czasie częstość przepisywania samego ASA spadła z 17.9% do 7%. Béjot i wsp. zbadali wpływ wcześniejszego przyjmowania leków przeciwpłytkowych na wyniki leczenia w grupie 4275 pacjentów z niedokrwiennym udarem mózgu. Analizowane dane obejmowały lata 1985-2011. Przed przyjęciem z powodu udaru 20.4% pacjentów przyjmowało już leki przeciwpłytkowe. Autorzy stwierdzili, że w grupie leczonej substancjami przeciwpłytkowymi w porównaniu z grupą chorych nieprzyjmujących wcześniej leków przeciwpłytkowych mniejszy był iloraz szans występowania ciężkiej niepełnosprawności w dniu wypisu ze szpitala (OR = 0.79, p = 0.046). Nieistotne były różnice w odsetkach pacjentów, którzy przeżyli 1 miesiąc i 1 rok po udarze. Skuteczność leczenia przeciwpłytkowego przed wystąpieniem udaru odnotowano w podgrupie pacjentów z udarem spowodowanym zatorem. W tej grupie u chorych leczonych przeciwpłytkowo mniejszy był iloraz ryzyka zgonu po 1 miesiącu (HR = 0.65, p = 0.04). Według Béjot i wsp. badanie wykazało, że stosowanie leków przeciwpłytkowych przed pierwszym udarem niedokrwiennym było związane z mniejszą niepełnosprawnością przy wypisie.

1. Simonsen CZ, Yoo AJ. Antiplatelet therapy in ischemic stroke: does one size fit all? Exp Rev Cardiovasc Therapy 2012; 10(12):1455-1457.
2. Karve S, Levine D, Seiber E i wsp. Trends in Ambulatory Prescribing of Antiplatelet Therapy among US Ischemic Stroke Patients: 2000-2007. Adv Pharmacol Sci 2012; 2012:846163.