Komisja Europejska/Marsi Bionics
Pierwszy egzoszkielet dla pacjentów pediatrycznych cierpiących na choroby nerwowo-mięśniowe
Redaktor: Monika Stelmach
Data: 05.08.2021
Źródło: Komisja Europejska
Działy:
Aktualności w Neurologia
Aktualności
| Tagi: | MARSI, egzoszkielet, Elena Garcia |
Choroby neurologiczne, takie jak porażenie mózgowe, mogą powodować trwałą utratę zdolności poruszania się. Europejscy naukowcy opracowali pierwszy ubieralny egzoszkielet robotyczny dla dzieci mających problemy z chodzeniem. Jego zadaniem jest poprawa mobilności i jakości życia pacjentów.
Postępujące osłabienie mięśni spowodowane chorobami neurologicznymi lub nerwowo-mięśniowymi skutkuje utratą samodzielności pacjentów oraz przynosi łatwe do przewidzenia konsekwencje psychospołeczne.
Zwykle w celu utrzymania określonego poziomu zdrowia fizycznego stosuje się zabiegi rehabilitacyjne, ale nie są one wystarczające do przywrócenia funkcji mięśni. W związku z tym istnieje pilna potrzeba opracowania urządzenia, które mogłoby zostać wykorzystywane przez pacjentów cierpiących na choroby nerwowo-mięśniowe w codziennych czynnościach i umożliwiałoby im chodzenie bez wysiłku.
Modułowy egzoszkielet do chodzenia
W ramach finansowanego przez UE projektu MARSI opracowano pierwszy egzoszkielet dla pacjentów pediatrycznych cierpiących na choroby nerwowo-mięśniowe. – Jest to urządzenie robotyczne przeznaczone do noszenia przez dzieci, które nie są w stanie chodzić. Jego zadaniem jest poprawa mobilności i jakości życia pacjentów – tłumaczy koordynatorka projektu Elena Garcia.
Egzoszkielet pokrywa ciało dziecka od tułowia do stóp, a jego sztuczne mięśnie działają wraz z mięśniami pacjenta, rekompensując utratę ich siły. Wykorzystuje on setki receptorów czuciowych oraz system sztucznej inteligencji, aby zrozumieć, w jaki sposób chce się poruszać dziecko. Opatentowana technologia ARES sprawia, że egzoszkielet dostosowuje się do złożoności układu mięśniowo-szkieletowego w chorobach neurologicznych (jest modułowy i podatny).
System ATLAS 2030 może być również wykorzystywany przez terapeutów jako narzędzie rehabilitacyjne i otrzymał już znak CE jako wyrób medyczny przeznaczony do stosowania w warunkach klinicznych. Młodzi pacjenci mogą być poddawani terapii z wykorzystaniem egzoszkieletu dwa razy w tygodniu w formie zabaw, które wymagają użycia kończyn górnych, tułowia i głowy.
Dotychczasowe wyniki badań klinicznych przeprowadzonych na pacjentach cierpiących na rdzeniowy zanik mięśni i mózgowe porażenie dziecięce wskazują na wyraźną poprawę siły mięśniowej i napięcia mięśniowego oraz zmniejszenie spastyczności. Ponadto dzięki urządzeniu dzieci zyskują samodzielność, której potrzebują w codziennym życiu, na przykład aby móc spożywać posiłki i uczestniczyć w zajęciach szkolnych. – Udało nam się odpowiedzieć na ważną potrzebę społeczną dzięki badaniom naukowym – podkreśla Garcia.
Perspektywy na przyszłość
Choroby neurologiczne odpowiadają za 35 proc. bezpośrednich kosztów opieki zdrowotnej, a system ATLAS 2030 pozwala na wdrożenie podejścia neurorehabilitacyjnego, które może opóźnić operację rdzenia kręgowego i zmniejszyć koszty hospitalizacji.
– Pracujemy nad udoskonaleniem technologii egzoszkieletu medycznego i rozszerzeniem jej zastosowania na nowe grupy pacjentów, czyli dorosłych i osoby starsze – mówi Garcia. Pierwszy prototyp całkowicie nowatorskiej koncepcji egzoszkieletu STELO został już opatentowany. Jest to urządzenie, które można skonfigurować pod kątem dowolnego pacjenta i choroby.
Zwykle w celu utrzymania określonego poziomu zdrowia fizycznego stosuje się zabiegi rehabilitacyjne, ale nie są one wystarczające do przywrócenia funkcji mięśni. W związku z tym istnieje pilna potrzeba opracowania urządzenia, które mogłoby zostać wykorzystywane przez pacjentów cierpiących na choroby nerwowo-mięśniowe w codziennych czynnościach i umożliwiałoby im chodzenie bez wysiłku.
Modułowy egzoszkielet do chodzenia
W ramach finansowanego przez UE projektu MARSI opracowano pierwszy egzoszkielet dla pacjentów pediatrycznych cierpiących na choroby nerwowo-mięśniowe. – Jest to urządzenie robotyczne przeznaczone do noszenia przez dzieci, które nie są w stanie chodzić. Jego zadaniem jest poprawa mobilności i jakości życia pacjentów – tłumaczy koordynatorka projektu Elena Garcia.
Egzoszkielet pokrywa ciało dziecka od tułowia do stóp, a jego sztuczne mięśnie działają wraz z mięśniami pacjenta, rekompensując utratę ich siły. Wykorzystuje on setki receptorów czuciowych oraz system sztucznej inteligencji, aby zrozumieć, w jaki sposób chce się poruszać dziecko. Opatentowana technologia ARES sprawia, że egzoszkielet dostosowuje się do złożoności układu mięśniowo-szkieletowego w chorobach neurologicznych (jest modułowy i podatny).
System ATLAS 2030 może być również wykorzystywany przez terapeutów jako narzędzie rehabilitacyjne i otrzymał już znak CE jako wyrób medyczny przeznaczony do stosowania w warunkach klinicznych. Młodzi pacjenci mogą być poddawani terapii z wykorzystaniem egzoszkieletu dwa razy w tygodniu w formie zabaw, które wymagają użycia kończyn górnych, tułowia i głowy.
Dotychczasowe wyniki badań klinicznych przeprowadzonych na pacjentach cierpiących na rdzeniowy zanik mięśni i mózgowe porażenie dziecięce wskazują na wyraźną poprawę siły mięśniowej i napięcia mięśniowego oraz zmniejszenie spastyczności. Ponadto dzięki urządzeniu dzieci zyskują samodzielność, której potrzebują w codziennym życiu, na przykład aby móc spożywać posiłki i uczestniczyć w zajęciach szkolnych. – Udało nam się odpowiedzieć na ważną potrzebę społeczną dzięki badaniom naukowym – podkreśla Garcia.
Perspektywy na przyszłość
Choroby neurologiczne odpowiadają za 35 proc. bezpośrednich kosztów opieki zdrowotnej, a system ATLAS 2030 pozwala na wdrożenie podejścia neurorehabilitacyjnego, które może opóźnić operację rdzenia kręgowego i zmniejszyć koszty hospitalizacji.
– Pracujemy nad udoskonaleniem technologii egzoszkieletu medycznego i rozszerzeniem jej zastosowania na nowe grupy pacjentów, czyli dorosłych i osoby starsze – mówi Garcia. Pierwszy prototyp całkowicie nowatorskiej koncepcji egzoszkieletu STELO został już opatentowany. Jest to urządzenie, które można skonfigurować pod kątem dowolnego pacjenta i choroby.
